Przejdź do zawartości

Hatsukaichi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hatsukaichi
Ilustracja
Terminal promowy Miyajimaguchi
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

 Hiroszima

Wyspa

Honsiu

Region

Chūgoku

Burmistrz

Tarō Matsumoto

Powierzchnia

489,49 km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


116 239[1]
237 os./km²

Kod pocztowy

〒738-8501

Symbole japońskie
Drzewo

sakura[2]

Kwiat

azalia satsuki (grupa odmian z gatunku Rhododendron indicum)[2]

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hatsukaichi”
Położenie na mapie prefektury Hiroszima
Mapa konturowa prefektury Hiroszima, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hatsukaichi”
Ziemia34°21′N 132°20′E/34,350000 132,333333
Strona internetowa

Hatsukaichi (jap. 廿日市市 Hatsukaichi-shi) – miasto portowe w zachodniej części Morza Wewnętrznego (Seto-naikai, dosł. Wewnętrzne Morze Cieśnin), w Japonii, na wyspie Honsiu (Honshū), w prefekturze Hiroszima (Hiroshima).

Hatsukaichi jest najbardziej znane ze swojej historii jako nadmorski targ i brama do chramu Itsukushima na wyspie Miyajima. Nazwa miasta wywodzi się od tradycyjnego, od okresu Kamakura (1185–1333), targu (市, ichi) produktów spożywczych, organizowanego 20. dnia (廿日, hatsuka) każdego miesiąca[3].

Itsukushima (Miyajima)

[edytuj | edytuj kod]

W granicach administracyjnych Hatsukaichi znajduje się główna atrakcja regionu, wyspa Itsukushima (Itsuku-shima) powszechnie znana jako Miyajima (Miya-jima), która słynie z chramu[a] shintō i jego wielkiej bramy torii, zaliczanego do słynnych „trzech japońskich pejzaży” (Nihon-sankei), pozostałe dwa to: zatoka Matsushima i mierzeja Ama-no-hashidate.

W 1923 roku cała Miyajima została wyznaczona przez rząd jako miejsce o znaczeniu historycznym i niezwykle pięknym krajobrazie, a w 1950 włączona do Parku Narodowego Seto Naikai. W 1996 chram Itsukushima został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Muzeum Sztuki Umi-Mori

[edytuj | edytuj kod]

Muzeum Sztuki Umi-Mori (Umi-no-mieru-mori Bijutsukan, Umi-Mori Art Museum) jest usytuowane na zboczu wzgórza, naprzeciwko wyspy Miyajima, z widokiem na Morze Wewnętrzne. Obejmuje obrazy m.in. takich malarzy, jak Seihō Takeuchi (1842–1942) i innych współczesnych japońskich artystów. Prezentowane są tam: flakony perfum z Europy, drzeworyty z okresu dynastii Qing w Chinach oraz japońskie zwoje emaki-mono. Muzeum organizuje warsztaty i prowadzi działania edukacyjne, które dają zwiedzającym okazję poznania artystycznego i kulturowego dziedzictwa różnych krajów i regionów[4].

Kendama

[edytuj | edytuj kod]

Kendama (bilboquet, cup-and-ball, ball in a cup, ring and pin)[5] to tradycyjna zabawka, która dotarła do Japonii prawdopodobnie poprzez Holendrów (zob. Dejima) w okresie Edo. Obecna jej postać wywodzi się z Hatsukaichi, historycznie związanego z transportem drewna i rzemiosłem drewnianym, o czym świadczy piękno chramu Itsukushima.

Uważa się, że historia tej zabawki sięga starożytnych Chin, ale w rzeczywistości istnieją zapisy z XVI-wiecznej Francji jako rozrywce dzieci z rodzin arystokratycznych. Istnieje także opinia, że w dawnych czasach używano jej również do treningu myśliwskiego[6].

W okresie Meiji (1868–1912) mieszkańcy miasta rozpoczęli produkcję różnych drewnianych zabawek metodą toczenia drewna. Turyści odwiedzający Miyajimę chętnie kupowali je jako pamiątki.

W 1918 roku pewien rzemieślnik ulepszył dawną formę kendamy i stworzył tę znaną dzisiaj. Trzy lata później założył fabrykę drewnianych zabawek. Po zmiennych okresach popularności i braku zainteresowania władze miasta i rzemieślnicy postanowili przywrócić modę na tę tradycyjną zabawkę zręcznościową. Od 2011 roku zabawka jest dystrybuowana do wszystkich klas pierwszych szkół podstawowych[6].

W 1979 roku odbył się pierwszy w historii ogólnokrajowy turniej kendamy. Od 2000 roku miasto Hatsukaichi promuje się jako „miejsce narodzin kendamy”. Swoje wysiłki zwróciło na entuzjastów z zagranicy, zwłaszcza z Ameryki, tworząc pierwszy w historii „Puchar Świata Kendama” w 2014 roku. Od tego czasu turniej odbywa się co roku. Ze względu na pandemię przeniósł się czasowo do serwisu internetowego, ale w 2022 roku w Hatsukaichi uczestnicy częściowo powrócili do bezpośredniego współzawodnictwa o mistrzostwo świata[6].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Hatsukaichi graniczy z miastami: Hiroszima, Ōtake, Iwakuni, Masuda.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miasto otrzymało rangę administracyjną 市 (-shi) w 1988 roku.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  1. W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 人口と世帯数. Hatsukaichi City. [dostęp 2022-12-16]. (jap.).
  2. a b 市の木、市の花. Hatsukaichi City. [dostęp 2022-12-16]. (jap.).
  3. Hatsukaichi. Expedia, Inc., 2022. [dostęp 2022-12-16]. (ang.).
  4. About the Museum. Umi-Mori Art Museum, 2018. [dostęp 2022-12-16]. (ang.).
  5. 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 469. ISBN 978-4-385-13107-8.
  6. a b c The History of Kendama. 一般社団法人はつかいち観光協会, 2022. [dostęp 2022-12-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]