Hebe (mitologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hebe
Ἥβη
bogini młodości i wdzięku
Ilustracja
Antonio Canova: Hebe
Występowanie

mitologia grecka

Atrybuty

dzban

Siedziba

Olimp

Teren kultu

starożytna Grecja

Odpowiednik

Juwentas (rzymski)

Rodzina
Ojciec

Zeus

Matka

Hera

Mąż

Herakles

Dzieci

Aleksjares i Aniketos

Hebe (stgr. Ἥβη Hḗbē, łac. Hebe ‘młodość’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie młodości oraz wdzięku, utożsamiana z rzymską Juwentas (łac. Iuventas, Juventas, Iuventus)[1][2].

Istnieją dwie wersje wydarzeń dotyczące jej narodzin. Według pierwszej była córką Zeusa i Hery[1][2]. Według drugiej wersji Hebe powstała w zupełnie inny sposób. Otóż gdy Zeus zrodził Atenę bez pomocy kobiety, Hera pozazdrościła mu tego i uznała, że jeśli już ktoś powinien sam rodzić dzieci, to powinna być to właśnie kobieta. Aby wyrównać tę niesprawiedliwość, udała się do Hory Chloris, aby prosić ją o dar, który sprawi, że będzie mieć dziecko bez mężczyzny. Chloris pomogła jej. Dała Herze kwiat ze swojej łąki i powiedziała, że powąchanie tego kwiatu wywoła ciążę. Zgodnie z zapowiedzią Hera po powąchaniu kwiatu zaszła w ciążę i urodziła córkę, której dała na imię Hebe. Hebe pełniła na Olimpie funkcję podczaszego (nalewała bogom nektar i roznosiła ambrozję), zaprzęgała także konie lub pawie do rydwanu Hery[1][2]. Jednak jej spokojne życie zostało zniszczone przez Zeusa. Otóż pewnego dnia Zeus przyprowadził na Olimp swojego kochanka Ganimedesa, który odtąd miał być podczaszym razem z Hebe. Bogini uznała to za zniewagę i zaczęła rywalizować z Ganimedesem. Z powodu zaistniałej sytuacji była rozdrażniona, przez co oblała nogę Hery nektarem. Rozzłoszczona Hera obiecała sobie, że kiedyś zemści się na Hebe wydając ją za jednego z bękartów Zeusa. Wkrótce potem nadarzyła się ku temu okazja. Zeus po śmierci Heraklesa dał mu nieśmiertelność, przyprowadził go na Olimp i kazał Herze pogodzić się z nim. Ku zaskoczeniu wszystkich Hera zrobiła to. Nie była jednak w tym szczera. Postanowiła, że w ramach zemsty na Hebe wyda ją za Heraklesa, gdy ten w końcu przybył do siedziby bogów[1][2]. Była pewna, że to ją unieszczęśliwi. Jednak wbrew przewidywaniom Hery byli szczęśliwym małżeństwem. Mieli dwójkę dzieci (bliźniaków).

Imieniem bogini nazwano jedną z planetoid(6) Hebe oraz rodzaj roślin z rodziny trędownikowatych – hebe (Hebe).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 119. ISBN 83-04-04673-3.
  2. a b c d Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 158–159. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).