Henryk König

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk König
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 września 1897
Kalisz

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

KRU Płońsk

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie)

Henryk König (ur. 14 września 1897 w Kaliszu, zm. ?) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Marii. Do Legionów Polskich wstąpił jako pracownik handlowy. Służył w 5 Pułku Piechoty. 29 kwietnia 1917 został wymieniony, jako starszy sierżant w spisie podoficerów i żołnierzy 5 pp dla Komendy LP. Był wówczas przydzielony do 4. kompanii I baonu tego pułku[1].

25 lipca 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 lipca tego roku podporucznikiem piechoty. Służył wówczas w 33 Pułku Piechoty[2][3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 75. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4][5]. Z dniem 5 października 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[6]. 1 grudnia 1924 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 19. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7][8]. W latach 1929-1930 był dowódcą kompanii granicznej „Szrubiszki”. W marcu 1930 przeniesiony z KOP do 29 Pułk Strzelców Kaniowskich w Kaliszu[9]. W marcu 1932 przeniesiony do 5 Pułk Piechoty Legionów w Wilnie[10][11][12]. Po 5 czerwca 1935 roku przydzielony do Komendy Rejonu Uzupełnień Płońsk na stanowisko kierownika II referatu uzupełnień[13].

W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II B Arnswalde, a od 15 maja 1942 w Oflagu II D Gross-Born[14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wykaz Legionistów ↓.
  2. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 82 z 2 sierpnia 1919 roku, poz. 2888.
  3. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 116, 699.
  4. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 275.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 221, 424.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 395.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 738.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 206, 368.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 119.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 247.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 50, 535.
  12. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 45.
  13. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 854.
  14. ↑ Straty ↓.
  15. ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 50.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_König&oldid=68732773”