Henryk Pietrzak (squadron leader)
7 ½ zwycięstw | |
chorąży pilot | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
114 Eskadra Myśliwska, |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
Odznaczenia | |
Henryk Pietrzak (ur. 6 marca 1914 w Rudzie Pabianickiej, zm. 28 stycznia 1990 w Wielkiej Brytanii) – chorąży pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski II wojny światowej.
Służbę w lotnictwie rozpoczął podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej w 4 Pułku Lotniczym w Toruniu, gdzie latał jako pilot w 114 Eskadrze Myśliwskiej. Następnie został instruktorem w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Dęblinie.
We wrześniu 1939 został ewakuowany do Rumunii, skąd przedostał się do Francji, gdzie został powołany do odtwarzanego lotnictwa polskiego. W czerwcu 1940 walczył w składzie Groupe de Chasse III/9 (Grupa Pościgowa III/9) w rejonie Lyonu. Po klęsce Francji poprzez Afrykę północną ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Po przeszkoleniu latał w dywizjonie 306, w którym 16 sierpnia 1941 uzyskał swoje pierwsze zestrzelenie (Bf-109) a kolejny samolot uszkodził. 1 czerwca został promowany na stopień oficerski.
Od 15 listopada do 9 grudnia 1942 był pilotem doświadczalnym w Aircraft and Armament Experimental Establishment (Ośrodek Doświadczalny Samolotów i Uzbrojenia).
Do latania bojowego powrócił w dywizjonie 306, w którym 31 grudnia 1942 zaliczono zestrzelenie FW-190 uznane za 500 zwycięstwo polskich pilotów w trakcie wojny.
Od 5 maja do 23 listopada był instruktorem pilotażu najpierw w 58 OTU, potem w 61 OTU. Powróciwszy ponownie do dywizjonu 306 7 czerwca 1944 uzyskał zestrzelenie dwóch samolotów FW-190 oraz jednego Bf-109 prawdopodobnie zestrzelonego. 25 czerwca 1944 został przeniesiony do dywizjonu 315, gdzie objął dowództwo eskadry A. swój drugi wielki dzień Pietrzak miał 18 sierpnia 1944r, kiedy to w okolicach Beauvais zestrzelił na pewno 3 samoloty FW-190 w tym jeden zespołowo.
31 października został przeniesiony do sztabu Dowództwa Sił Powietrznych. 22 maja 1945 otrzymał przydział do dowództwa 2 Skrzydła Myśliwskiego, zaś 16 lipca otrzymał stanowisko dowódcy dywizjonu 309.
Po rozwiązaniu dywizjonu 309 i demobilizacji pozostał w Wielkiej Brytanii. Zmarł 28 stycznia 1990 r.
Zestrzelenia
Na liście Bajana sklasyfikowany został na 21 pozycji z 7 ½ zestrzeleniami pewnymi, 1 prawdopodobnym i 1 uszkodzeniem
zestrzelenia pewne
- Bf-109 - 16 sierpnia 1941
- FW-190 - 9 października 1942
- FW-190 - 31 grudnia 1942 (był to 500 samolot nieprzyjacielski zestrzelony przez Polskie Siły Powietrzne na Zachodzie)
- 2 x FW-190 - 7 czerwca 1944
- 2 i ½ FW-190 - 18 sierpnia 1944
zestrzelenia prawdopodobne
- Bf-109 - 7 czerwca 1944
uszkodzenia
- Bf-109 - 16 sierpnia 1941
Ponadto zestrzelił pięć pocisków V-1.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 09678) – 10 lutego 1943
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Medal Lotniczy
- brytyjski Distinguished Flying Cross – 9 lutego 1945
Linki zewnętrzne
- NAC - Henryk Pietrzak. s. 1. [dostęp 2012-06-18]. (pol.).
- Asy myśliwskie Polski II wojny światowej
- Oficerowie Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie
- Lotnicy Francuskich Sił Powietrznych
- Lotnicy RAF
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Medalem Lotniczym
- Polacy odznaczeni Distinguished Flying Cross (Wielka Brytania)
- Urodzeni w 1914
- Zmarli w 1990