Hie-jinja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hie-jinja
日枝神社
Ilustracja
Główny pawilon
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Typ budynku

chram

Rozpoczęcie budowy

XV wiek

Zniszczono

1657, 1945

Odbudowano

1659, 1958

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hie-jinja”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Hie-jinja”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Mapa konturowa prefektury Tokio, po prawej znajduje się punkt z opisem „Hie-jinja”
Ziemia35°40′29″N 139°44′22″E/35,674722 139,739444
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Hie-jinja (jap. 日枝神社) – chram[a] shintō w Tokio, w rządowej dzielnicy Nagata-chō, niedaleko budynku parlamentu (okręg specjalny Chiyoda), w Japonii[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1478 roku Dōkan Ōta (1432–1486), (właśc. Sukenaga Ōta), poeta, wojownik, mnich buddyjski zbudował zamek Edo na miejscu obecnego Pałacu Cesarskiego. Jednocześnie wzniósł na jego terenie chram o nazwie Sannō-Hie ku czci opiekuńczego kami tego zamku Ōyamakui-no-kami (znanego także jako Hie-no-kami), bóstwa góry Hie w prefekturze Shiga. Gdy siogun Ieyasu Tokugawa zaczął rządzić Japonią z zamku Edo na początku XVII wieku, został patronem chramu i oddawał cześć bóstwu jako obrońcy miasta Edo[2].

W 1607 roku chram przeniesiono poza teren zamku Edo do rejonu Hayabusa-chō, w pobliżu obecnego Teatru Narodowego (Kokuritsu Gekijō). W 1657 roku chram Hie i większość miasta Edo została zniszczona przez pożar, ale dwa lata później siogun Ietsuna Tokugawa kazał odbudować chram w obecnej lokalizacji w dekoracyjnym stylu „japońskiego baroku” gongen-zukuri. Haiden, honden i brama Rōmon (wieżowa) były tak wspaniałe, że zostały uznane za skarby narodowe[1].

Podczas II wojny światowej budynki sanktuarium spłonęły ponownie wskutek bombardowania Tokio w 1945 roku. Obecne zostały zbudowane w 1958 roku[1][2].

Festiwal[edytuj | edytuj kod]

Corocznie w połowie czerwca odbywa się festiwal Sannō Matsuri, jeden z trzech najsłynniejszych w Tokio. Pozostałe dwa to: Kanda Matsuri i Fukagawa Matsuri. Pełna wersja festiwalu odbywa się w latach parzystych, na przemian z pełną wersją Kanda Matsuri – w latach nieparzystych. Festiwal trwa ponad tydzień. Jego główną atrakcją (tylko w latach parzystych) jest kilkugodzinna parada, która przechodzi przez centrum Tokio. Zaczyna się ona i kończy w chramie Hie, który jest odpowiedzialny za organizację festiwalu. W czasie parady naczelny kapłan chramu Hie wchodzi do Pałacu Cesarskiego, aby modlić się o pokój, szczęście i dobrobyt rodziny cesarskiej. Chram Hie jako jedyny w Japonii posiada ten przywilej[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Torii wejście do chramu
    Torii wejście do chramu
  • Główna brama
    Główna brama
  • Honden, główny pawilon
    Honden, główny pawilon
  • Małpy, strażnicy chramu[b]
    Małpy, strażnicy chramu[b]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
  2. ↑ Małpy są traktowane w Japonii jako płodne i kochające dzieci zwierzęta.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Hie Jinja (strona oficjalna): Brief History of Hie Jinja (ang.), dostęp 11.02.2021
  2. ↑ a b Brief History of Hie Jinja. Hie Jinja. [dostęp 2021-02-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hie-jinja&oldid=67574405”