Hippodamia oregonensis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hippodamia oregonensis
Crotch, 1873
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Coccinellinae

Plemię

Coccinellini

Rodzaj

Hippodamia

Gatunek

Hippodamia oregonensis

Hippodamia oregonensisgatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1873 roku przez George’a Roberta Crotcha. Jako miejsce typowe wskazano Oregon[1].

Chrząszcz o wydłużonym, stosunkowo wąskim i lekko przypłaszczonym ciele długości od 4 do 5 mm i szerokości od 2,7 do 3,6 mm. Przedplecze jest ubarwione czarno z żółto obrzeżonym krawędzią przednią i bocznymi; czarna łata przedplecza nie ma wypustek bocznych ani jasnej plamki u podstawy, natomiast okazjonalnie może mieć szczątkowe, drobne, zbieżne plamki liniowate. Epimeryty śródtułowia są w całości ubarwione żółto. Pokrywy są błyszczące, mają pomarańczowe lub czerwone tło z czarnym wzorem, na który składają się: gruba, poprzeczna przepaska w części nasadowej oraz grube plamy w części dalszej, często ze sobą pozlewane. Boczne brzegi pokryw nigdy nie przybierają barwy czarnej[1].

Zarówno larwy, jak i imaginesdrapieżnikami żerującymi na mszycach (afidofagia)[1].

Owad nearktyczny, rozprzestrzeniony od kanadyjskich Kolumbii Brytyjskiej i Alberty na północy przez Waszyngton, Oregon i Idaho po Utah i Kolorado na południu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Robert D. Gordon. The Coccinellidae (Coleoptera) of America North of Mexico. „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (1), s. 1-912, 1985. New York Entomological Society.