Język hiri motu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
nieliczne osoby (język ojczysty), | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Papua-Nowa Gwinea | ||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-1 | ho | ||
| ISO 639-2 | hmo | ||
| ISO 639-3 | hmo | ||
| IETF | ho | ||
| Glottolog | hiri1237 | ||
| Ethnologue | hmo | ||
| GOST 7.75–97 | хмо 772 | ||
| Linguist List | hmo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język hiri motu (również Police Motu lub Pidgin Motu) – język kreolski używany w Papui-Nowej Gwinei, objęty w tym kraju statusem języka urzędowego[1]. Według danych z 1989 r. posługiwało się nim wówczas ok. 120 tys. osób[1].
Powstał na skutek pidżynizacji języka motu. Różnice na płaszczyźnie fonologii i gramatyki sprawiają, że języki motu i hiri motu nie są wzajemnie zrozumiałe[1][2].
Wykazuje wpływy angielskiego, tok pisin i języków polinezyjskich[1]. Dzieli się na dwie odmiany: „papuaską” (Papuan Hiri Motu) i „austronezyjską” (Austronesian Hiri Motu)[1][2].
Szyk wyrazów w hiri motu przybiera postać SOV lub OSV, rzadko SVO[2][3].
Jest wypierany przez tok pisin, który upowszechnia się w południowej Papui-Nowej Gwinei[4]. Okres rozkwitu tego języka przypadł najpewniej na okres od 1945 r. do pocz. lat 60. XX w.; na przestrzeni kolejnych dekad odnotowano wyraźny zanik przekazu międzypokoleniowego[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim. Jako standard oficjalnych publikacji przyjęto odmianę papuaską[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Motu, Hiri, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b c d John A. Holm, Pidgins and Creoles, t. 2: Reference Survey, Cambridge–New York–Melbourne: Cambridge University Press, 1989, s. 584–587, ISBN 0-521-35940-6, ISBN 0-521-35089-1, OCLC 59250607 (ang.).
- ↑ Sarah Grey Thomason, Terrence Kaufman, Language Contact, Creolization, and Genetic Linguistics, Berkeley–Los Angeles–Oxford: University of California Press, 1988, s. 184–187, DOI: 10.1525/9780520912793, ISBN 0-520-07893-4, ISBN 978-0-520-91279-3, OCLC 47011586 (ang.).
- ↑ Hilário de Sousa, The Menggwa Dla language of New Guinea, University of Sydney, 2006, s. 28, OCLC 224906728 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Kozłowski: Tok Pisin i Hiri Motu (Hekatoglot 17/100). Woofla: Świat Języków Obcych, 2022-04-07. [dostęp 2022-08-16]. (pol.).