Hubertushütte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hubertushütte
Arbeitslager Hohenlinde, Lager Nr 4923, 1028 Gemeinschaftslager Steinhof, Gefangen- und Zivilarbeiterlager der Hubertushütte
Podobóz Auschwitz-Birkenau
Odpowiedzialny

 III Rzesza

Rozpoczęcie działalności

II połowa grudnia 1944

Zakończenie działalności

styczeń 1945

Terytorium

okupowana Polska

Miejsce

Łagiewniki (Bytom)

Liczba więźniów

200

Narodowość więźniów

Żydzi

Komendanci

SS‑Unterscharführer Josef Eckhardt

Wyzwolony przez

Armia Czerwona

 

styczeń 1945

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Hubertushütte”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Hubertushütte”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hubertushütte”
Ziemia50°19′28,027″N 18°54′53,899″E/50,324452 18,914972

Hubertushütteniemiecki nazistowski podobóz Auschwitz-Birkenau, zlokalizowany w Bytomiu (Łagiewniki).

Historia obozu[edytuj | edytuj kod]

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Obóz znajdował się na terenie huty żelaza Zygmunt, istniejącej od 1857 r. (do 1936 r. jako Huta Hubertus) w Bytomiu. Podczas II wojny światowej, w latach 1940–1942 zakład należał do I.G. Betriebsgruppe Bismarckhütte, następnie do Berghütte Königs und Bismarckhütte AG[1].

Budynki, w których mieściły się zakłady podobozu.

Powstanie[edytuj | edytuj kod]

Więźniowie pracowali w hucie na rzecz firmy Berghütte Königs und Bismarckhütte AG. Część z osadzonych Żydów umieszczono zastępczo w barakach obozu dla cudzoziemskich robotników przymusowych, gdyż właściwy obóz był w budowie. Planowano, aby w obozie docelowo znalazło się miejsce dla ok. 1 tys. więźniów, jednak zamierzenia tego nie udało się zrealizować[2]. 17 stycznia 1945 r. w obozie przebywało dokładnie 202 więźniów[3].

Warunki pracy[edytuj | edytuj kod]

Osadzonych tu Żydów zatrudniono przy wznoszeniu ogrodzenia wokół planowanego obozu, pozostałych w hucie przy pracach pomocniczych: wyładunku koksu i żwiru oraz przy kopaniu fundamentów pod nowe hale fabryczne[2][4].

Koniec funkcjonowania[edytuj | edytuj kod]

19 stycznia 1945 nastąpiła likwidacja obozu i ewakuacja więźniów do Gliwic, a później do KL Sachsenhausen[5].

Część z osadzonych (144 więźniów) zmarło w trakcie marszu śmierci do obozu Leitmeritz (Litomierzyce). Dotarło tam 58 więźniów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Studia i materiały z dziejów Śląska. Zakład Naukowy im. Ossolińskich, 1957, s. 685.
  2. a b Auschwitz.org, Podobóz Hubertushütte
  3. Auschwitz.org - Podobozy
  4. Szetl.org, Hubertushütte
  5. Hubertushütte [online], tiergartenstrasse4.org [dostęp 2023-10-30].
  6. Auschwitz.org - likwidacja podobozów