Hufiec ZHP Toruń im. Mikołaja Kopernika
53°00′52″N 18°36′54″E/53,014444 18,615000| Organizacja harcerska | |
|---|---|
| Rodzaj jednostki | |
| Jednostka nadrzędna | |
| Jednostki podległe | |
| Rok powstania pierwszych drużyn |
1917 |
| Komendant (przewodniczący) |
phm. Adam Wiznerowicz |
| Adres siedziby |
plac św. Katarzyny 9, Toruń |
Położenie na mapie Torunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 53°00′52″N 18°36′54″E/53,014444 18,615000
| |
| Strona internetowa | |
Hufiec ZHP Toruń im. Mikołaja Kopernika – terytorialna wspólnota Związku Harcerstwa Polskiego w Toruniu, działająca w ramach Chorągwi Kujawsko-Pomorska ZHP, licząca 1100 członków[potrzebny przypis]. Od 2018 roku jej siedziba mieści się przy placu św. Katarzyny 9 w Toruniu[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki ruchu harcerskiego na ziemi toruńskiej sięgają jeszcze czasów pruskich. Ze względu na to, iż władze niemieckie nie zgadzały się na zalegalizowanie polskich organizacji drużyna skautów zmuszona był działała w konspiracji, a zbiórki jej członków odbywały się w ustronnych miejscach, najczęściej w lesie. Do głównych zadań organizacji należało przygotowanie się do walki o niepodległość. Wielu harcerzy z Torunia walczyło m.in. w powstaniu wielkopolskim[potrzebny przypis].
W okresie międzywojennym Toruń był siedzibą Pomorskiej Chorągwi - męskiej i żeńskiej. 21 marca 1927 roku do Hufca Toruń wstąpił Stefan Wincenty Frelichowski[potrzebny przypis].
We wrześniu 1939 roku zawieszono działalność Hufca, a w późniejszym okresie wielu harcerzy znalazło się w obozach koncentracyjnych lub na robotach przymusowych. W okresie II wojny światowej toruńscy harcerze, w ramach Szarych Szeregów i Armii Krajowej, organizowali pomoc dla ukrywających się żołnierzy polskich, działaczy politycznych i społecznych oraz innych osób dotkniętych prześladowaniami przez Niemców[potrzebny przypis].
Po 1945 roku z wielkim trudem rozpoczęto odbudowę toruńskiego harcerstwa. W 1950 roku decyzją władz centralnych nastąpiła tzw. likwidacja tradycyjnego systemu wychowawczego. Ostatecznie w 1950 roku Polskie harcerstwo, także w Toruniu, zostaje podporządkowane Związkowi Młodzieży Polskiej[potrzebny przypis].
W 1956 roku reaktywowano ZHP w Toruniu. W 1975 z części Chorągwi Bydgoskiej i Warmińsko-Mazurskiej utworzono Chorągiew Toruńską, która w 1979 roku przyjęła imię Zdobywców Kosmosu. W 1976 roku chorągiew ta liczyła 36 tys. członków w 49. hufcach, a w 1984 roku – 41 tys. członków w 13. hufcach. W 1981 w wyniku tzw. odnowy harcerstwa na terenie hufca powrócono do dawnych tradycji i symboliki[potrzebny przypis].
W tym okresie siedzibą organizacji był Dom Harcerza przy Rynku Staromiejskim[potrzebny przypis].
Od 1999 roku Hufiec ZHP Toruń, który jest jednym z największych hufców w Polsce, działa w ramach Chorągwi Kujawsko-Pomorskiej ZHP. 11 października 2017 roku w Muzeum Etnograficznym władze Hufca zorganizowały wystawę poświęconą „100-leciu toruńskiego harcerstwa”[potrzebny przypis]. Od 2018 roku siedziba Hufca Toruń znajduje się w przy placu św. Katarzyny 9[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Toruńscy harcerze mają nową siedzibę. Gdzie mieści się Hufiec ZHP?. ddtorun.pl, 2018-03-06. [dostęp 2024-01-26].