Hugo IV (książę Burgundii)
Książę Burgundii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka |
Alicja z Vergy |
Żona |
1. Jolanta z Dreux, 2. Beatrycze z Nawarry |
Dzieci |
Odo, Alicja, Małgorzata, Jan, Robert II, Hugo, Beatrycze, Małgorzata, Joanna, Agnieszka (Izabela) |
Hugo IV (ur. 9 marca 1212, zm. 27 października 1272) – książę Burgundii od 1218 r. z dynastii burgundzkiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Hugo był jedynym synem księcia burgundzkiego Odona III (matką była druga żona Odona, Alicja z Vergy). Tron odziedziczył po ojcu już w dzieciństwie – Odo zmarł w 1218 r., gdy Hugo miał zaledwie kilka lat. Początkowo rządy opiekuńcze sprawowała w Burgundii jego matka Alicja. Samodzielną władzę Hugo objął dopiero w 1229 r. W tym samym roku poślubił, wbrew woli swego seniora, króla Francji Jolantę, córkę hrabiego Dreux Roberta III.
Uczestniczył w wyprawach krzyżowych – po raz pierwszy wyruszył w 1239 r. wraz z Tybaldem I, królem Nawarry i hrabią Szampanii, Piotrem I, księciem Bretanii, oraz licznymi innymi panami francuskimi. Uczestniczył tam m.in. w nieudanym ataku na Gazę. Pozostał w Palestynie jeszcze pewien czas po wyjeździe większości uczestników krucjaty (w 1240 r.) – przysiągł nie wyjeżdżać do czasu zbudowania fortyfikacji w Askalonie[1].
Po raz kolejny Hugo udał się do Ziemi Świętej w 1248 r., u boku swego kuzyna króla Francji Ludwika IX Świętego (VI wyprawa krzyżowa). Zimę 1249 r. spędził w Sparcie, namawiając do udziału w krucjacie księcia Achai Wilhelma II z Villehardouin. Później uczestniczył w walkach pod Damiettą[2].
Także później Hugo wspierał łacińskiego cesarza Konstantynopola, dzięki czemu w 1266 r. został tytularnym królem Tessaloniki.
Hugo modernizował swoje księstwo, wprowadzając doń nowoczesne instytucje (m.in. bajlifów), a także poszerzał jego granice (pozyskał m.in. hrabstwa Chalon-sur-Saône i Auxonne, przygotował pozyskanie hrabstwa Burgundii).
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]W 1229 r. Hugo poślubił Jolantę, córkę hrabiego Dreux Roberta III. Z małżeństwa tego pochodziło pięcioro dzieci:
- Odo, który miał być następcą Hugona, zmarł jednak przed śmiercią ojca (w 1269 r.),
- Alicja, żona księcia Brabancji Henryka III,
- Małgorzata, żona Wilhelma III z Mont-Saint-Jean, a następnie Gwidona VI z Limoges,
- Jan (zm. 1268),
- Robert, następca Hugona na tronie burgundzkim.
Jolanta zmarła w 1248 r. Drugą żoną Hugona została Beatrycze, córka króla Nawarry Tybalda I z Szampanii. Z tego małżeństwa pochodziła kolejna piątka dzieci:
- Hugo,
- Beatrycze, żona Hugona XIII z Lusignan,
- Małgorzata, żona Jana z Arlay,
- Joanna,
- Agnieszka (Izabela), żona króla niemieckiego Rudolfa I Habsburga, a następnie Piotra z Chambly.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Wyd. III. T. 3: Królestwo Akki i późniejsze krucjaty. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 205–209. ISBN 83-06-02542-3.
- ↑ Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Wyd. III. T. 3: Królestwo Akki i późniejsze krucjaty. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 240, 243, 248. ISBN 83-06-02542-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hugo IV.. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2013-12-21].
- Hugues IV Duc de Bourgogne. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2015-12-25].