II Korpus Armijny (III Rzesza)
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1945 (kapitulacja) |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja na Polskę inwazja na Francję atak na Związek Radziecki | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
| Podległość | |
II Korpus Armijny – jeden z korpusów armijnych okresu III Rzeszy, uczestniczył w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.
Sformowany w 1921 roku. W składzie 2 Armia uczestniczył w zajęciu Czechosłowacji przez III Rzeszą[1]. Brał udział w ataku na Polskę, w składzie 4 Armii. 13 września został przesunięty w skład 3 Armii. Następnie uczestniczył w 1940 roku w inwazji na Francję i w 1941 roku agresji na ZSRR, na terenie którego walczył do 1944 roku. Otoczony w kotle kurlandzikim, oddał się w 1945 roku do niewoli Armii Czerwonej[2].
Dowództwo korpusu[edytuj | edytuj kod]
- gen. por. Fedor von Bock (do 1935)
- gen. Johannes Blaskowitz (1935 - 10.11.1938)
- gen. płk Adolf Strauss[3] (10.11.1938 - 30.05.1940)
- gen. Carl-Heinrich von Stülpnagel (30.05.1940 - 21.06.1940)
- gen. Walter Graf von Brockdorff-Ahlefeldt (21.06.1940 - maj 1942)
- gen. Otto von Knobelsdorff (czerwiec 1942 - 1.07.1942)
- gen. Walter Graf von Brockdorff-Ahlefeldt (1.07.1942 - 28.11.1942)
- gen. Paul Laux (28.11.1943 - 1.04.1944)
- gen. por. Wilhelm Hasse (1.04.1944 - 5.05.1944)
- gen. por. Kurt von Tippelskirch (5.05.1944 - 11.05.1944)
- gen. Paul Laux (11.05.1944 - 3.07.1944)
- gen. Wilhelm Hasse (15.07.1944 - 15.01.1945)
- gen. Johannes Mayer (od 15 stycznia 1945)
- gen. por. Alfred Gause (od 1 kwietnia 1945 - do kapitulacji)[4]
Szefowie sztabu:
- gen. mjr Bruno Bieler (w czasie ataku na Polskę do 30.09.1939[3])
- płk Friedrich Hossbach (od 30.09.1939 [3])
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład we wrześniu 1939 roku:
- 3 Dywizja Piechoty
- 32 Dywizja Piechoty oraz II dywizjon 32 pułku artylerii ciężkiej (zmot.), 436 dywizjon artylerii ciężkiej (zmot.) i 42 batalion łączności
Skład w lipcu 1943 roku[5]:
- 21 Dywizja Piechoty
- 33 Dywizja Piechoty
- 93 Dywizja Piechoty
- 123 Dywizja Piechoty
- 218 Dywizja Piechoty
Skład w czerwcu 1944 roku[6]:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 14.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 213.
- ↑ a b c Zarzycki 2014 ↓, s. 51.
- ↑ Leksykon Wehrmachtu ↓.
- ↑ Baxter 2009 ↓, s. 166.
- ↑ Sawicki 1987 ↓, s. 167.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ian Baxter: Od odwrotu do klęski. Ostatnie lata Wehrmachtu na froncie wschodnim 1943-1945. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11537-8.
- Chris Bishop: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
- Konrad Ciechanowski, „Armia POMORZE 1939”
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.
- Piotr Zarzycki: Suplement do Września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
- LXXV Korpus Armijny w leksykonie Wehrmachtu. Internetowy leksykon Wehrmachtu. [dostęp 2023-06-06]. (niem.).
.svg){kind=small}