Ignacy Reifer

Ignacy Reifer
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1909 ; Chrzanów
Data i miejsce śmierci	2 kwietnia 1971 ; Kraków
	profesor nauk chemicznych
	Specjalność: biochemia
Alma Mater	Politechnika w Brnie
Doktorat	1931
Habilitacja	1948 ; SGGW
Profesura	1951
	Polska Akademia Nauk
Status	członek krajowy czynny
Uczelnia	Uniwersytet Wiedeński; Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie; Uniwersytet Jagielloński
	Odznaczenia
	;

Ignacy Reifer, ps. Marek, Drew (ur. 30 czerwca 1909 w Chrzanowie, zm. 2 kwietnia 1971 w Krakowie) – polski biochemik.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Abrahama Hirsza Reifera i Matyldy z Rosenbaumów, którzy byli właścicielami sklepu drogeryjnego. Po ukończeniu chrzanowskiego gimnazjum im. Stanisława Staszica w 1926 wyjechał do Brna, gdzie studiował na Wydziale Chemicznym Niemieckiej Wyższej Szkoły Technicznej. 25 czerwca 1931 uzyskał tytuł zawodowy inżyniera^[1]. Równocześnie wstąpił do Komunistycznej Partii Polski za co był więziony przez pięć miesięcy.

Od 1930 należał do Komunistycznej Partii Czechosłowacji, za co został wydalony z Czechosłowacji. Wcześniej 10 grudnia 1932 na podstawie dysertacji Analiza stopów miedzi, brązu i nowego srebra na drodze miareczkowej uzyskał tytuł doktora nauk technicznych^[1]. Po przeniesieniu się do Austrii wstąpił do tamtejszej Partii Komunistycznej, używał pseudonimu Marek i był kierownikiem do spraw propagandy ideologicznej.

W 1934 rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie Wiedeńskim jako asystent chemii analitycznej i biologicznej u prof. Fritza Rappaporta w instytucie patologii ogólnej i doświadczalnej. W 1937 opuścił Austrię i przez Wielką Brytanię wyjechał do Nowej Zelandii, gdzie pracował jako chemik, a w późniejszym czasie jako starszy biochemik w zakładzie chemii roślin Ministerstwa Badań Naukowych i Przemysłowych Nassey Agricultural College w Palmerston North. W 1945 został pracownikiem naukowym Instytutu Chemii. Przez cały pobyt w Nowej Zelandii był członkiem tamtejszej partii komunistycznej i używał pseudonimu Drew, w 1942 założył Wszechsłowiański Związek Nowej Zelandii i pełnił w nim funkcję sekretarza.

W 1948 powrócił do Polski i wstąpił w szeregi Polskiej Partii Robotniczej, a po zjednoczeniu do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1948–1949 w stopniu podpułkownika pełnił służbę wojskową^[1]. Początkowo był rzeczoznawcą chemicznym w Ministerstwie Obrony Narodowej, po roku przedstawił pracę habilitacyjną pt. Amoniak w ekstraktach roślinnych. Rola mocznika w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie równocześnie został kierownikiem zakładu biochemii Wydziału Ogrodniczego. W 1950 został równolegle kierownikiem zakładu biochemii Wydziału Rolnego, rok później uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Należał do grona organizatorów założonego w 1952 Instytutu Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk, gdzie przez siedemnaście lat zajmował stanowisko kierownika Zakładu Biochemii Roślin i był wicedyrektorem instytutu dla spraw naukowych.

W 1957 został profesorem zwyczajnym, od 1965 nawiązał współpracę z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie był współorganizatorem Katedry Biochemii i Biofizyki^[2], którą kierował od 1969 do 1970^[3]. Ze względu na zły stan zdrowia przeszedł do Zakładu Biochemii Roślin w Instytucie Biologii Molekularnej, którym kierował do śmierci. Od 1964 roku był członkiem korespondentem PAN^[4].

Zmarł 2 kwietnia 1971 w Krakowie, spoczywa na cmentarzu Rakowickim (cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty)^[5] (kwatera LXXXI-14-44)^[3].

Członkostwo

członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (od 1964)
członek Komitetu Biochemicznego i Biofizycznego Polskiej Akademii Nauk oraz sekretariatu Wydziału II Polskiej Akademii Nauk
współorganizator Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, redaktor jego organu „Postępy Biochemii”

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Medal 10-lecia Polski Ludowej (14 stycznia 1955)^[6]

Nagrody

Nagroda Państwowa III stopnia za prace w dziedzinie mikroanalizy pierwiastków mineralnych w roślinach (1952)^[7]
nagroda zespołowa Państwowej Rady dla spraw Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej (1963)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Wojciech Froncisz. Zarys historyczny Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii - creatio historia. „Alma Mater”. Nr 234, s. 66–70, lato 2022. Kraków: Uniwersytet Jagielloński. ISSN 1427-1176. [dostęp 2024-07-23].
↑ Lista Pamięci - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński [online], in-memoriam.uj.edu.pl [dostęp 2023-01-31] .
↑ ^a ^b Groby profesorów UJ na Cmentarzu Rakowickim (RST) [online], Dziennik Polski, 28 października 2011 [dostęp 2023-01-31] (pol.).
↑ a, REIFER, Ignacy [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN, 2020 [dostęp 2023-01-31] (pol.).
↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Ignacy Reifer. rakowice.eu. [dostęp 2018-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 - Uchwała Rady Państwa z dnia 14 stycznia 1955 r. nr 0/126 - na wniosek Prezesa Polskiej Akademii Nauk.
↑ Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, NR 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KC PZPR. [dostęp 2024-07-23].

Bibliografia

Ignacy Reifer w Internetowym Polskim Słowniku Biograficznym.
Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN.
Uniwersytet Jagielloński, lista pamięci. uj.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-08)].

[:1-1] Wojciech Froncisz. Zarys historyczny Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii - creatio historia. „Alma Mater”. Nr 234, s. 66–70, lato 2022. Kraków: Uniwersytet Jagielloński. ISSN 1427-1176. [dostęp 2024-07-23].

[2] Lista Pamięci - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński [online], in-memoriam.uj.edu.pl [dostęp 2023-01-31] .

[:0-3] Groby profesorów UJ na Cmentarzu Rakowickim (RST) [online], Dziennik Polski, 28 października 2011 [dostęp 2023-01-31] (pol.).

[4] , REIFER, Ignacy [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN, 2020 [dostęp 2023-01-31] (pol.).

[5] Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Ignacy Reifer. rakowice.eu. [dostęp 2018-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].

[6] M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 - Uchwała Rady Państwa z dnia 14 stycznia 1955 r. nr 0/126 - na wniosek Prezesa Polskiej Akademii Nauk.

[7] Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, NR 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KC PZPR. [dostęp 2024-07-23].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]