Irena Hoppe
| Data i miejsce urodzenia |
23 marca 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 lipca 1961 |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy | |
| Odznaczenia | |
| |
Irena Hoppe (ur. 23 marca 1889 w Bugaju, zm. 10 lipca 1961 w Poznaniu) – botanik, pedagog, działaczka ochrony przyrody.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Irena Hoppe urodziła się w Bugaju i była córką Teofila Hoppe, administratora majątku oraz Józefy z domu Cichocka[1]. Ukończyła w Miłosławiu szkołę powszechną, a w Kościerzynie na Pomorzu uczęszczała od 1903 do liceum oraz seminarium nauczycielskiego. W Gdańsku w 1908 zdała egzamin nauczycielski[1]. Od 1910 do 1913 w Poznaniu na Śródce nauczała w szkole powszechnej, a następnie uczyła w prywatnej żeńskiej szkole średniej[2][1]. Od 1919 do 1923 na Uniwersytecie Poznańskim na Wydziale Matematyczno–Przyrodniczym studiowała biologię. W 1926 po uzupełniających studiach kierowanych przez B. Namysłowskiego oraz przedstawieniu rozprawy naukowej pt. Plankton Warty pod Poznaniem otrzymała stopień naukowy doktora filozofii[1]. Zakończyła nauczanie w prywatnej szkole i w 1929 została dyrektorką państwowego gimnazjum Generałowej Zamoyskiej i na tym stanowisku była do września 1939. Została wysiedlona z Poznania w grudniu 1939 i okres okupacji niemieckiej spędziła w Koniecpolu, gdzie pracowała w szkolnictwie, uczestnicząc w tajnym nauczaniu na szczeblu średnim[3][1]. Po powrocie do Poznania otrzymała dawną funkcję[4][1] do 31 sierpnia 1950[5], a później do 1954 pracowała w szkolnictwie i w tym samym roku przeszła na emeryturę[6]. Kontynuowała również rozpoczętą w okresie międzywojennym działalność dydaktyczno–wychowawczą i społeczną wśród nauczycieli i młodzieży na polu krajoznawstwa i ochrony przyrody[6]. W latach 1948–1959 pełniła funkcje wiceprezesa oddziału miejskiego Ligi Ochrony Przyrody w Poznaniu, a następnie aż do śmierci funkcję prezesa. Ponadto w 1958 kierowała poznańskim biurem oddziału wojewódzkiego Ligi, który dzięki jej zaangażowaniu w zakresie społecznej działalności ochroniarskiej zajął I miejsce w kraju. Zmarła w Poznaniu 10 lipca 1961[6]. Pochowana na cmentarzu parafii Bożego Ciała[7].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1934)[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 ↓, s. 256.
- ↑ Do 1919 dyrektorką była G. Linke, a od kwietnia 1919 A. Słomińska.
- ↑ Gimnazjum Ziem Zachodnich Stanisława Konarskiego w Koniecpolu i Częstochowie.
- ↑ Rozpoczęcie roku szkolnego miało miejsce 13 III 1945, zob. T. Świtała, Marzec 1945 roku w Poznaniu (kalendarium wydarzeń), „Kronika Miasta Poznania”, 54, 1986, nr 1, s. 72.
- ↑ H. Marciniak, Poznańskie licea ogólnokształcące w latach 1945-1970, "Kronika Miasta Poznania", 40, 1972, nr 4, s. 90.
- ↑ a b c Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 ↓, s. 257.
- ↑ Zdjęcie grobu [dostęp: 14 VI 2017 r.]
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 338 „za zasługi na polu pracy oświatowej, wychowawczej i społecznej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.): Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 256–257. ISBN 83-01-02722-3.
- Roman Nowaczyk: Hoppe Irena. W: Roman Nowaczyk (red.): Wrzesiński słownik biograficzny. Wyd. II poprawione i rozszerzone. Września: Wydawnictwo Kropka Jolanta i Waldemar Śliwczyńscy, 2011, s. 88. ISBN 978-83-89494-40-5.