
Miłosław
| ||||
![]() Panorama miasta widoczna z wieży miłosławskiego pałacu | ||||
| ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Województwo | ||||
Powiat | ||||
Gmina | ||||
Prawa miejskie | ||||
Burmistrz |
Hubert Gruszczyński | |||
Powierzchnia |
4,07 km² | |||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
| |||
Strefa numeracyjna |
+48 61 | |||
Kod pocztowy |
62-320 | |||
Tablice rejestracyjne |
PWR | |||
Położenie na mapie gminy Miłosław ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu wrzesińskiego ![]() | ||||
![]() | ||||
TERC (TERYT) |
3030024 | |||
SIMC |
0971034 | |||
Urząd miejski ul. Wrzesińska 1962-320 Miłosław | ||||
Strona internetowa |
Miłosław – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, położone na Równinie Wrzesińskiej, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Miłosław. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 3560 mieszkańców[2].
Miłosław uzyskał lokację miejską w 1397 roku, zdegradowany przed 1500 rokiem, ponowne nadanie praw miejskich w 1539 roku[3].
Od listopada 2018 r. burmistrzem jest Hubert Gruszczyński (wcześniej radny i Przewodniczący Rady). Objął funkcję po Zbigniewie Skikiewiczu, który z fotelem burmistrza związany był blisko 20 lat.
Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Miłosławiu pochodzi z roku 1314, kiedy to miejscowość była własnością Miłosławskich herbu Doliwa. W 1382 r. zjazd rycerstwa wielkopolskiego przeciwnego oddaniu korony polskiej Zygmuntowi Luksemburskiemu. Prawa miejskie sprzed 1397 r., powtórna lokacja 1539 r. Od 1487 r. własność Górskich.
W czasie wojny trzynastoletniej Miłosław wystawił w 1458 roku 4 pieszych na odsiecz oblężonej polskiej załogi Zamku w Malborku[4].
W okresie reformacji silny ośrodek protestantyzmu – aż do roku 1627, kiedy to Górscy nawrócili się na katolicyzm. Później w posiadaniu Grabskich, a od 1777 – Mielżyńskich. Do czasów rozbiorów Polski miejscowość znajdowała się w granicach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W 1793 roku po II rozbiorze Polski wraz z całą Wielkopolską miasto znalazło się pod zaborem pruskim. W 1806 roku wybuchło na terenie Wielkopolski zwycięskie dla Polaków powstanie wielkopolskie w wyniku, którego w 1807 roku przyłączono miejscowość do Księstwa Warszawskiego.
30 kwietnia 1848 roku w czasie powstania wielkopolskiego, które wybuchło w okresie Wiosny Ludów miasto było miejscem zwycięskiej bitwy powstańców z wojskami pruskimi[5]. W pierwszej dekadzie XX wieku ośrodek strajków szkolnych przeciw przymusowej germanizacji. W 1893 r. Miłosław kupił Józef Kościelski herbu Ogończyk; w rękach Kościelskich Miłosław pozostawał do 1939 r.
Podczas odsłonięcia pomnika Juliusza Słowackiego w 1899 przemawiał m.in. Henryk Sienkiewicz, a przemówienie pt. Mowa polska zostało później opublikowane[6].
W Miłosławiu odbywa się (przemiennie z Warszawą i Krakowem) uroczystość wręczania Nagrody Fundacji im. Kościelskich[7].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
- Piramida wieku mieszkańców Miłosławia w 2014 roku[1].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Na terenie miasta znajduje się 9 obiektów zabytkowych:[9]
- założenie urbanistyczne z XIV-XIX w. (nr rej.: 2278/A z 30.09.1993)
- kościół parafialny św. Jakuba z 1620, przebudowany w 1845, ul. Kościelna (nr rej.: 954/A z 5.03.1970)
- kościół ewangelicki z 1874-1875 (obecnie w gestii Miłosławskiego Centrum Kultury), ul. Zamkowa 21[10] (nr rej.: 1923/A z 29.12.1983)
- zespół pałacowy z początku XIX w., odbudowany po 1945:
- pałac (nr rej.: 2304 z 17.06.1994)
- park (nr rej.: 2304 z 17.06.1994) z wieloma okazami pomnikowych drzew (m.in. miłorząb dwuklapowy), kanałami, mostkami i stawami; w parku znajduje się pierwszy pomnik Juliusza Słowackiego na ziemiach polskich
- oficyna (nr rej.: 1738/A z 22.12.1975) neogotycka z połowy XIX w.
- szkoła z połowy XIX w. (nr rej.: 1105/A z 6.05.1970)
- dom z 1868, ul. Zamkowa 20 (nr rej.: 1915/A z 1.12.1983)
- dom z 1851, pl. Wiosny Ludów 14 (nr rej.: 1914/A z 1.12.1983)
- dom „Bazar” z początku XX w., pl. Wiosny Ludów 24 (nr rej.: 1924/A z 29.12.1983)
- dom z ok. 1887, ul. Wrzesińska 24 (nr rej.: 2222/A z 22.01.1992)
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Sport[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości działa Ludowy Klub Sportowy Orlik-Klafs Miłosław, którego sekcja piłkarska występuje w konińskiej klasie okręgowej. Od roku 2006 działa także Miłosławskie Towarzystwo Cyklistów.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz też:
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 15: Nowy Dwór-Trzebnica-Krotoszyn-Miłosław-Gniezno-Toruń-Ostróda, punkt początkowy w mieście ma również droga wojewódzka nr 441 Miłosław - Borzykowo. Znajduje się tu również stacja kolejowa Miłosław, położona na linii kolejowej nr 281: Oleśnica – Chojnice, obecnie po części obsługiwana przez pociągi pasażerskie. Komunikację zbiorową autobusową zapewnia Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Gnieźnie, oddział we Wrześni
Przemysł[edytuj | edytuj kod]
W Miłosławiu znajduje się browar Fortuna, a także Zakład Przetwórstwa Mięsnego „Miłosław”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Miłosław w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010-06, s. 107. ISSN 1734-6118. [dostęp 2010-07-16].
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 52-53.
- ↑ Kodex dyplomatyczny Wielkiej Polski; Codex diplomaticus Majoris Poloniae zawierający bulle papieżów, nadania książąt, przywileje miast, klasztorów i wsi, wraz z innemi podobnéj treści dyplomatami, tyczącemi się historyi téj prowincyi od roku 1136 do roku 1597; zebrany z materyałow przez Kaźmierza Raczyńskiego byłego Generała W. Polskiego i Marszałka nadwornego koronnego przysposobionych; wydany przez Edwarda Raczyńskiego, Poznań 1840, s. 181.
- ↑ Rakowski 1900 ↓.
- ↑ Henryk Sienkiewicz: Mowa polska (przemówienie w Miłosławiu). Wikiźródła.
- ↑ Nagroda Kościelskich (pol.). poland.gov.pl. [dostęp 2013-10-07].
- ↑ Napoleon Orda , Album widoków historycznych Polski : poswięcony rodakom. Seria 5, Album widoków przedstawiających miejsca historyczne Księstwa Poznańskiego i Prus Zachodnich, W Warszawie: lit. M. Fajansa, 1880 .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021, s. 253 [dostęp 2012-06-22] .
- ↑ w rejestrze błędnie podana lokalizacja przy ul. Kościelnej
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Rakowski: Powstanie poznańskie w 1848 roku. Lwów 1900: Towarzystwo wydawnicze Poznań - księgarnia A. Cybulskiego.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Miłosław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 439 .