Przejdź do zawartości

István Szelényi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
István Szelényi
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1904
Zólyom

Pochodzenie

węgierskie

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1972
Budapeszt

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista

István Szelényi (ur. 8 sierpnia 1904 w Zólyom, zm. 31 stycznia 1972 w Budapeszcie[1][2]) – węgierski kompozytor i pianista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1922–1926 uczył się w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta w Budapeszcie u Zoltána Kodálya (kompozycja) i Arnolda Székelya (fortepian), następnie do końca życia związany był z tą uczelnią[1]. W latach 1928–1930 odbył tournée koncertowe jako pianista[2]. Od 1930 do 1932 roku przebywał w Paryżu i Londynie jako kierownik zespołu baletowego[1]. Uczył w gimnazjum muzycznym (1946–1950) i szkole muzycznej im. Béli Bartóka (1950–1966), od 1966 do 1972 roku wykładał kompozycję i teorię muzyki w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta[1]. W latach 1951–1956 był redaktorem naczelnym czasopisma „Új zenei szemle”[1][2]. W 1969 roku został uhonorowany nagrodą im. Erkela[1][2].

Jako pianista dokonał pierwszych na Węgrzech wykonań utworów licznych kompozytorów współczesnych takich jak Arnold Schönberg, Paul Hindemith i Alfredo Casella[1]. Był znawcą twórczości Ferenca Liszta[1]. Opublikował prace Rendszeres modulációtan (1927, 2. wydanie 1960), A zenetörténet es bölcselettörténet kapcsolatai (1944), Liszt élete képekben (1956), A romantikus zene harmóniavílága (1959), A magyar zene története (1965), A népdalharmónizálás alapelvei (1967)[2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Symfonia (1926)
  • Koncert skrzypcowy (1930)
  • Ouverture activiste (1931)
  • Koncert potrójny na skrzypce, wiolonczelę, fortepian i orkiestrę dętą (1933)
  • Géptánc – munkatánz (1942)
  • Az ősök nyomában na orkiestrę smyczkową (1946)
  • Suita taneczna na orkiestrę smyczkową (1946)
  • Symfonia fabryki (1946)
  • Hommage à Bartók (1947)
  • Suita na orkiestrę smyczkową (1952)
  • Summa vitae na fortepian i orkiestrę (1956)
  • Concerto da camera (1963)
  • Concertino na fortepian i orkiestrę (1964)
  • Variations concertantes na fortepian i orkiestrę (1965)
  • Koncert fortepianowy (1969)

Utwory kameralne

  • 2 sonaty skrzypcowe (I 1925, II 1934)
  • 4 kwartety smyczkowe (I–III 1927–1929, IV 1964)
  • Symofnia symultniczna na kwaintet fortepianowy (1931)
  • 2 tria fortepianowe (I 1934, II 1962)
  • Improwizacje na skrzypce solo (1964)
  • Muzyka kameralna na 2 trąbki, 2 rogi i 2 puzony (1966)

Utwory fortepianowe

  • 7 sonat (I–V 1924–1927, VI 1956, VII 1969)
  • 42 preludia (1932)
  • 40 drobnych utworów (1957)
  • Toccata (1964)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Abszolút kórusszimfónia (1925)
  • oratorium Virata (1936)
  • oratorium Spartacus (1960)
  • oratorium Tiz nap, amely megrengette a világot (1964)
  • oratorium Pro Pace (1968)

Utwory sceniczne

  • pantomima A tékozlo fiú (1931)
  • pantomima Babiloni vásár (1931)
  • operetka Hidavatás (1936)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 239. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3559. ISBN 0-02-865571-0.