Ivan Nielsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ivan Nielsen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października 1956
Frederiksberg

Wzrost

190 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1979 Fremad Amager ? (?)
1979–1986 Feyenoord 195 (13)
1986–1990 PSV Eindhoven 83 (5)
1990–1991 Fremad Amager ? (?)
1991–1992 Boldklubben 1903 39 (1)
1992–1993 FC København 20 (2)
1993 Næstved BK 17 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977–1979  Dania U-21 6 (1)
1980–1989  Dania 51 (0)
W sumie: 57 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993 Næstved BK
1995–1996 Dragør Boldklub
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ivan Nielsen (ur. 9 października 1956 we Frederiksbergu) – piłkarz duński grający na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Nielsen rozpoczął w klubie Fremad Amager z Kopenhagi. W 1976 roku zadebiutował w jego barwach w duńskiej pierwszej lidze, jednak w tym samym sezonie spadł z nim do drugiej ligi, gdzie grał przez trzy sezony. W 1979 roku przyczynił się do powrotu Fremad Amager do 1. division.

W 1979 roku Nielsen przeszedł do holenderskiego Feyenoordu. W Eredivisie zadebiutował 19 sierpnia 1979 roku w wygranym 2:0 domowym meczu z PEC Zwolle. Od czasu debiutu był podstawowym zawodnikiem Feyenoordu. Już w 1980 roku wywalczył z nim Puchar Holandii (wystąpił w wygranym 3:1 finale z Ajaksem Amsterdam). Z kolei w 1984 roku został zarówno wicemistrzem kraju, jak i po raz drugi zdobywcą pucharu (1:0 w finale z Fortuną Sittard). W Feyenoordzie do 1986 roku rozegrał 195 ligowych meczów i strzelił 13 goli.

Latem 1986 roku Nielsen został piłkarzem innego klubu Eredivisie, PSV Eindhoven. W nim po raz pierwszy wystąpił 16 sierpnia 1986 w wyjazdowym meczu ze Spartą Rotterdam (1:1). W PSV grał wraz z rodakami: Janem Heintze, Frankiem Arnesenem, Sørenem Lerbym i Flemmingiem Povlsenem. W 1987 roku wywalczył z PSV mistrzostwo Eredivisie. Jednak w sezonie 1987/1988 wygrał z PSV potrójną koronę - sięgnął po puchar, mistrzostwo Holandii oraz wygrał z PSV Puchar Mistrzów (grał przez 120 minut wygranego po rzutach karnych finałowym meczu z Benfiką Lizbona). W 1989 roku sięgnął z PSV po dublet (mistrzostwo i puchar), a w 1990 po raz trzeci zdobył krajowy puchar.

W 1990 roku Nielsen wrócił do Danii i grał w drugoligowym wówczas Fremad Amager. W 1991 roku przeszedł do Boldklubben 1903, a latem 1992 trafił do FC København, z którym w 1993 roku wywalczył Puchar Danii. Po tym sukcesie przeszedł do Næstved BK. W 1993 roku jako piłkarz tego klubu zakończył karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1976 Fremad Amager Dania  1. division ? ?
1977 Fremad Amager Dania  2. division ? ?
1978 Fremad Amager Dania  2. division ? ?
1979 Fremad Amager Dania  2. division ? ?
1979/80 Feyenoord Holandia  Eredivisie 29 1
1980/81 Feyenoord Holandia  Eredivisie 26 4
1981/82 Feyenoord Holandia  Eredivisie 22 4
1982/83 Feyenoord Holandia  Eredivisie 33 1
1983/84 Feyenoord Holandia  Eredivisie 30 1
1984/85 Feyenoord Holandia  Eredivisie 29 1
1985/86 Feyenoord Holandia  Eredivisie 26 2
1986/87 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 28 1
1987/88 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 32 3
1988/89 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 1 0
1989/90 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 22 1
1990 Fremad Amager Dania  2. division ? ?
1991 Boldklubben 1903 Dania  Superligaen 14 0
1991/92 Boldklubben 1903 Dania  Superligaen 25 1
1992/93 FC København Dania  Superligaen 20 2
1993/94 Næstved BK Dania  Superligaen 17 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Danii Nielsen zadebiutował 19 listopada 1980 roku w wygranym 4:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 1982 z Luksemburgiem. W 1984 roku został powołany przez selekcjonera Seppa Piontka do kadry na Euro 84. Dania dotarła do półfinału, a Nielsen był podstawowym zawodnikiem zespołu i rozegrał 4 mecze: z Francją (0:1), z Jugosławią (5:0), z Belgią (3:2) i półfinale z Hiszpanią (1:1, k. 4:5).

W 1986 roku na Mistrzostwach Świata w Meksyku Nielsen także grał w pierwszym składzie Danii i zagrał w 3 spotkaniach: ze Szkocją (1:0), z Urugwajem (6:1) i 1/8 finału z Hiszpanią (1:5). Na Euro 88 wystąpił także w 3 meczach: z Hiszpanią (2:3), z RFN (0:2) i z Włochami (0:2). Od 1980 do 1989 roku rozegrał w kadrze narodowej 51 meczów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]