Iwierzyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

50°1′37″N 21°45′28″E

- błąd

39 m

WD

50°1'59.9"N, 21°46'0.1"E

- błąd

14 m

Odległość

1007 m

Iwierzyce
wieś
Ilustracja
Dwór
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

ropczycko-sędziszowski

Gmina

Iwierzyce

Liczba ludności (2020)

1020[1]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

39-124[2]

Tablice rejestracyjne

RRS

SIMC

0651648[3]

Położenie na mapie gminy Iwierzyce
Mapa konturowa gminy Iwierzyce, w centrum znajduje się punkt z opisem „Iwierzyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Iwierzyce”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Iwierzyce”
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego
Mapa konturowa powiatu ropczycko-sędziszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Iwierzyce”
Ziemia50°01′37″N 21°45′28″E/50,026944 21,757778

Iwierzycewieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Iwierzyce[4][3]. Siedziba gminy Iwierzyce.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Iwierzyce. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Przez wieś przepływa Bystrzyca, niewielka rzeka dorzecza Wisły, dopływ Wielopolki.

Były wsią królewską dóbr krzesłowych kasztelanii sandomierskiej w województwie sandomierskim w 1629 roku[5] Iwierzyce należą do rzymskokatolickiej parafii św. Michała Archanioła w Nockowej, należącej do dekanatu Sędziszów Małopolski, diecezji rzeszowskiej[6].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Iwierzyce[4][3]
SIMC Nazwa Rodzaj
0651654 Dworskie część wsi
0651660 Kolonia część wsi
1043129 Tuczarnia część wsi
0651677 Zarzecze część wsi

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[7] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski: dwór i park, nr rej.: A-960 z 6.05.1976.

Dwór wybudowano w latach 1921-1925 wg projektu Marii z Dembińskich Starowieyskiej, z wykorzystaniem murów wcześniejszego, dziewiętnastowiecznego budynku. Stoi na wzniesieniu i jest otoczony starodrzewiem. Właścicielami dworu do 1944 byli Starowieyscy. Mieszkał tu m.in. ks. Stanisław Starowieyski, podchorąży Armii Krajowej, misjonarz i zakonnik w Brazylii, przyjaciel Karola Wojtyły[8]. Po II wojnie światowej dwór został przejęty przez Skarb Państwa. W latach 1945-1946 mieściła się tu Powiatowa Szkoła Gospodarstwa Wiejskiego, później Tuczarnia Trzody Chlewnej i Zakłady Mięsne „Resmięs” SA Rzeszów. Od 1996 zespół stanowi własność prywatną. Obecnie tworzą go: dwór, rządówka, oficyna oraz położone na terenie ośrodka gospodarczego budynki stajni i obory[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 10 [dostęp 2022-01-22]
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 359 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Zbigniew Anusik, Struktura własności ziemskiej w powiecie pilzneńskim w roku 1629, w: Przegląd Nauk Historycznych 2011, r. X, nr 2, s. 76.
  6. Parafia na stronie diecezji
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 13 lipca 2023, s. 117 [dostęp 2016-01-24].
  8. Ks. Stanisław Starowieyski - przyjaciel Ja na Pawła II, niedziela.pl [dostęp 2023-09-26] (pol.).
  9. Iwierzyce. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków z siedzibą w Przemyślu. [dostęp 2016-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-31)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]