Iwona Słoczyńska
| Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1938 |
|---|
Iwona Słoczyńska, również Iwona Zapasiewicz, Iwona Słoczyńska-Zapasiewicz[1] (ur. 12 kwietnia 1938 w Grabowie[1]) – polska aktorka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
25 października 1959 zadebiutowała w Teatrze Powszechnym w Łodzi rolą w „Dotykać nie wolno” Gyarfasa i Visky’ego w reż. Zbigniewa Koczanowicza. Dwa lata później ukończyła studia na Wydziale Aktorskim PWSTiF w Łodzi. Była związana z teatrami w Łodzi: Powszechnym (1959–1961), 7.15 (1963–1965), Jaracza (1965–1967) i Nowym (1971–1975). Występowała również w teatrach: Bogusławskiego w Kaliszu (1961–1962) i Polskim w Bydgoszczy (1969–1971), a także warszawskich: Dramatycznym (1977–1982) oraz Powszechnym (1984)[1].
W 1971 otrzymała Nagrodę „Złota Maska” w plebiscycie czytelników bydgoskiego „Dziennika Wieczornego”[1].
W 1975 poślubiła aktora, Zbigniewa Zapasiewicza (była jego trzecią żoną). Po rozstaniu z Zapasiewiczem wyjechała na stałe do USA[2].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
| Filmy[1] | |||
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
| 1959 | Lunatycy | Wanda, sekretarka w redakcji „Expressu” | debiut filmowy; niewymieniona w napisach |
| 1960 | Matka Joanna od Aniołów | zakonnica | niewymieniona w napisach |
| 1961 | Komedianty | kelnerka | niewymieniona w napisach |
| 1963 | Smarkula | uczestniczka balu maturalnego | niewymieniona w napisach |
| 1966 | Pieczone gołąbki | sekretarka dyrektora Przedsiębiorstwa Wodociągów Miejskich | |
| 1968 | Tabliczka marzenia | nauczycielka zpt | |
| 1969 | Rzeczpospolita babska | ||
| 1976 | Barwy ochronne | pani Ania, członkini kadry obozu | |
| 1979 | Kung-Fu | kierowniczka przedszkola | |
| 1979 | Droga z pierwszeństwem przejazdu | etiuda szkolna | |
| 1985 | Kochankowie mojej mamy | dyrektorka | |
| Produkcje telewizyjne[1] | |||
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
| 1964 | Pan Puntila i jego sługa Matti | Ewa | spektakl telewizyjny |
| 1965 | Kapitan Sowa na tropie | aktorka Alicja Nawrocka, żona Nawrockiego | serial telewizyjny, odcinek: 1 |
| 1965 | Pierwszy pawilon | panna Willers | film telewizyjny |
| 1967 | Stawka większa niż życie | kobieta na fotelu dentystycznym podczas aresztowania „Sokolnickiego” | serial telewizyjny, odcinek: 8; niewymieniona w napisach |
| 1967 | Piękny był pogrzeb, ludzie płakali | urzędniczka w sądzie | film telewizyjny |
| 1967 | Pieczona gęś | podróżna | film telewizyjny |
| 1968 | Stawka większa niż życie | Gerda Leschke, sekretarka Dehnego | serial telewizyjny, odcinek: 9; niewymieniona w napisach |
| 1969 | Czterej pancerni i pies | niemiecka spadochroniarka | serial telewizyjny, odcinek: 10 |
| 1970 | Zapalniczka | Hilde Werner | film telewizyjny |
| 1974 | Siedem stron świata | matka Lucka | serial telewizyjny, odcinek: 1 |
| 1974 | Patron dla bocznej ulicy | sekretarka Ścibora | spektakl telewizyjny |
| 1974 | Strzał | sekretarka Stolarka | film telewizyjny, z cyklu „Najważniejszy dzień życia” |
| 1980 | Głód | prostytutka | spektakl telewizyjny |
| 1982 | Choinka strachu | żona pisarza | film telewizyjny |
| 1985 | Bariery | film telewizyjny | |
| 1986 | Trio | charakteryzatorka | film telewizyjny |
| 1987 | Rzeka kłamstwa | znajoma Joanny | serial telewizyjny, odcinki: 5, 7 |
| 1989 | Małżeństwo Marii Kowalskiej | urzędniczka PCK | spektakl telewizyjny |
| 1991 | Pogranicze w ogniu | Hesse, urzędniczka w dyrekcji kolei w Gdańsku | serial telewizyjny, odcinek: 23 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Iwona Słoczyńska w bazie filmpolski.pl
- ↑ Olga Sawicka i Zbigniew Zapasiewicz: Twarda lekcja od mistrza. Encyklopedia Teatru Polskiego, 2016-06-15. [dostęp 2022-06-20]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Iwona Słoczyńska w bazie IMDb (ang.)
- Iwona Słoczyńska w bazie Filmweb
- Iwona Słoczyńska w bazie filmpolski.pl
- Iwona Słoczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09].