Józef Bujnowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Józef Bujnowski (ur. 31 marca 1910 w majątku Okolica-Rudawa na Wileńszczyźnie, zm. 15 lutego 2001) – polski poeta, eseista, historyk literatury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Szkołę powszechną ukończył w Brasławiu, a gimnazjum w 1929 w Dziśnie. Studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (tytuł magistra uzyskał w 1938), przewód doktorski pod kierownictwem prof. Manfreda Kridla przerwał wybuch II wojny światowej. Debiutował w 1932 r. na łamach prasy jako poeta. W latach 1935-1938 był nauczycielem języka polskiego w Brasławiu, gdzie wydał dwa tomiki poezji Piękny tor i Pięścią w twarz – kwiatami pod nogi.

Brał udział w walkach obronnych po ataku Niemiec i Rosji na Polskę we wrześniu 1939 roku, pod Lwowem trafił do niewoli radzieckiej i został zesłany do obozu w Juchnowie. Udało mu się zbiec, po czym udał się do Wilna, gdzie publikował w Kurierze Wileńskim i zaangażował się konspiracyjny wileński Związek Walki Zbrojnej (ps. Walter, Alf, Wilk). W 1941 aresztowany, wywieziony do ZSRR i osadzony w więzieniu, a następnie zesłany do łagru pod Urżumem (obecnie w obwodzie kirowskim). Po amnestii znalazł się w Armii gen. Andersa, uczestniczył w bitwie o Monte Cassino. Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii. W 1956 r. uzyskał stopień doktora za rozprawę Kompozycja utworów dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego. W 1964 – uzyskał stopień doktora habilitowanego i w tym samym roku tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1969 r. został profesorem zwyczajnym (Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie). W latach 1970-1978 wykładał historię literatury polskiej na Uniwersytecie w Amsterdamie.

Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (1964/1965 sekretarz generalny Towarzystwa). Laureat Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1987 roku[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Tomiki poezji
  • Pęknięty tor (Brasław 1937)[2]
  • Pięścią w twarz. Kwiatami pod nogi. (Brasław 1939)[2]
  • Ręce od brzegu (1943)
  • Brzozom w płomieniach (1945)
  • Powroty (1947)
  • Rysy na pustce (1953)
  • Lipowy witraż (1954)
  • Odsyłacz w bezsens (1955)
  • Krawędzie(1956)
  • O kobietach, diabłach i rycerzu. Igraszka poetycka (1964)
  • Poranki i studia (1964)
  • Spod Gwiazdozbioru Wielkiego Psa (1987)
Proza
  • Koła w mgławicach (mikropowieść) (1993)
Twórczość naukowa wybrana
  • Szkic literacki i krytyka artystyczna w literaturze polskiej na obczyźnie w latach 1940-1960. [praca habilitacyjna, 1964]
  • Artykuły i eseje o Wyspiańskim, Norwidzie, Gombrowiczu, Miłoszu, Różewiczu
  • Neue Strukturen in der gegenwärtigen polnischen Poesie. W: Die Welt der Slawen, Wiesbaden 1969, z.2 s. 193-214
  • Niektóre uwagi o t.zw. IV systemie wersyfikacyjnym. W: Dutch Contributions to the 7th International Congress of Slavists. The Hague, Paris 1973 s. 165-236.
  • Przemiany w polskiej poezji poza granicami kraju. W: Literatura polska na obczyźnie. Londyn 1988 s. 43-64.
Książka wydana pośmiertnie

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lista laureatów – 1951-2011
  2. a b Książki nadesłane, „Wiadomości Literackie”, XVI (16), 9 kwietnia 1939, s. 23.
  3. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 10, Nr 1 z 19 marca 1986. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wyd. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
  • Współcześni polscy pisarze i badacze literatury: słownik biobiliograficzny. Warszawa: Wyd. Szkolne i Ped., 1994, s. 343-345. ISBN 83-02-05445-3 t. 1.
  • Kujawinski, F. 1994. Jozef Bujnowski: Poet, soldier, and scholar. Ph.D., University of Illinois at Chicago.