Przejdź do zawartości

Józef Kaczanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kaczanowski
strzelec strzelec
Data i miejsce urodzenia

5 października 1914
Pretimo
(pow. Szczuczyn)

Data śmierci

28 kwietnia 2004

Przebieg służby
Lata służby

1939, 1943–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

77 Pułk Piechoty,
Wojskowa Składnica Tranzytowa (Westerplatte),
1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
obrona Westerplatte
bitwa pod Lenino
bitwa o Berlin

Późniejsza praca

kolejarz

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Medal za Warszawę 1939–1945 Medal „Za udział w walkach o Berlin” Odznaka „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych”

Józef Kaczanowski (ur. 5 października 1914 w Pretimo w powiecie szczuczyńskim, zm. 28 kwietnia 2004)[1] – żołnierz Wojska Polskiego, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był jednym z pięciorga dzieci Wincentego i Michaliny z Lipskich. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował na roli w gospodarstwie u rodziców.

W marcu 1939 powołany został do odbycia zasadniczej służby wojskowej w 77 pułku piechoty. 7 sierpnia 1939, w stopniu strzelca, został przeniesiony do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Podczas jej obrony we wrześniu 1939, walczył na wartowni nr 5, a po jej zbombardowaniu – na nadmorskim odcinku w pobliżu placówki „Fort”. Podczas walk został kontuzjowany. Po kapitulacji WST jako jeniec wojenny został osadzony w stalagu w Prusach Wschodnich. Późną jesienią 1939 zbiegł z niewoli wraz z plutonowym Władysławem Sobolem. Uciekinierzy kierowali się na rodzinną Grodzieńszczyznę. Po przekroczeniu granicy niemieckiej zostali zatrzymani przez radziecki patrol i następnie wywiezieni – w transporcie kolejowym – do Archangielska. Pracowali przymusowo przy wyrębie lasu do 1943, kiedy to zgłosili się do nowo formującego się w Sielcach nad Oką Wojska Polskiego. Następnie w szeregach 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki Kaczanowski przeszedł szlak bojowy od Lenino do Berlina.

Po demobilizacji w październiku 1945 chciał powrócić w rodzinne strony, ale zdołał dotrzeć tylko do Białegostoku, gdyż drogi do Szczuczyna i Lidy zostały zamknięte. Następnie trafił do podlaskiej Czeremchy, gdzie znalazł pracę na kolei i się osiedlił. Jako rewident wagonowy pracował na PKP aż do emerytury, na którą przeszedł w 1974.

W 1988 został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, a w 1990 otrzymał nominację na stopień podporucznika w stanie spoczynku.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Ożenił się w 1950. Miał jednego syna.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. www.westerplatte.pl - Józef Kaczanowski (pol.) [dostęp 2011-11-26]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]