Józefat Janowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józefat Janowski
tytularny generał podporucznik lekarz tytularny generał podporucznik lekarz
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1862
Tarnów

Data śmierci

16 czerwca 1921

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. i k. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

garnizon Tuzla
DOGen. „Kielce”

Stanowiska

lekarz garnizonu
szef sanitarny okręgu generalnego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie pokoju) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Józefat Janowski (ur. 13 lutego 1862 w Tarnowie, zm. 16 czerwca 1921) – tytularny generał podporucznik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Tarnowie i Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[1]. 1 października 1889 został mianowany na stopień nadlekarza (niem. Oberarzt[a]) i rozpoczął służbę w Szpitalu Garnizonowym Nr 23 w Zagrzebiu[2]. W następnym roku został przeniesiony do Węgiersko-chorwackiego Pułku Piechoty Nr 53 w Zagrzebiu na stanowisko lekarza wojskowego[3]. 1 maja 1893 został mianowany na stopień lekarza pułkowego 2. klasy (niem. Regimentsarzt 2. Klasse[b]) i przeniesiony do Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 76 w Sopronie[5]. W 1896 został mianowany na stopień lekarza pułkowego 1. klasy (niem. Regimentsarzt 1. Klasse[c]) i przeniesiony do Pułku Huzarów Nr 4 w Gyöngyös[6]. 1 listopada 1907 został mianowany na stopień lekarza sztabowego (niem. Stabsarzt[d]) i przeniesiony na stanowisko lekarza garnizonu Tuzla[7]. Służbę na tym stanowisku pełnił w czasie mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913) oraz podczas I wojny światowej (1914–1918). W tym okresie służby awansował na kolejne stopnie: 1 listopada 1913 – starszego lekarza sztabowego 2. klasy (niem. Oberstabsartzt 2. Klasse[e]), a 1 maja 1917 – starszego lekarza sztabowego 1. klasy (niem. Oberstabsartzt 1. Klasse[f])[8][9].

24 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko naczelnego lekarza załogi Nowego Sącza. 10 grudnia tego roku został szefem sanitarnym Dowództwa Okręgu Generalnego „Warszawa”, a następnie pełnił obowiązki inspektora sanitarnego przy Departamencie Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[1]. Na tym stanowisku 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[10]. 11 czerwca 1920 Naczelny Wódz, na wniosek Ogólnej Komisji Weryfikacyjnej, przyznał mu tytuł generała podporucznika, w Korpusie Lekarskim[11]. 1 czerwca 1921 objął obowiązki szefa sanitarnego w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce”[12]. Zmarł 16 czerwca 1921[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Stopień starszego lekarza był równorzędny stopniowi nadporucznika (niem. Oberleutnant).
  2. Stopień lekarza pułkowego 2. klasy był równorzędny stopniowi kapitana i rotmistrza 2. klasy[4].
  3. Stopień lekarza pułkowego 1. klasy był równorzędny stopniowi kapitana (niem. Hauptmann) i rotmistrza 1. klasy (niem. Rittmeister[4].
  4. Stopień lekarza sztabowego był równorzędny stopniowi majora[4].
  5. Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był równorzędny stopniowi podpułkownika[4].
  6. Stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy był równorzędny stopniowi pułkownika[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Stawecki 1994 ↓, s. 146.
  2. Schematismus 1890 ↓, s. 933.
  3. Schematismus 1891 ↓, s. 411, 958.
  4. a b c d e Rydel 2001 ↓, s. 89.
  5. Schematismus 1894 ↓, s. 481, 1046.
  6. Schematismus 1897 ↓, s. 680, 1018.
  7. Schematismus 1908 ↓, s. 1159.
  8. Schematismus 1914 ↓, s. 1149.
  9. a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1680.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 16 czerwca 1920 roku, s. 458.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920 roku, s. 502.
  12. Jarno 2003 ↓, s. 41, 65, 67.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914. (niem.).
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
  • Witold Jarno: Okręg Generalny Nr III Kielce w latach 1918–1921. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2003. ISBN 83-88679-31-7.
  • Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.