Język duano
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
17,5 tys.[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | dup | ||
| IETF | dup | ||
| Glottolog | duan1242 | ||
| Ethnologue | dup | ||
| BPS | 0033 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język duano, także: desin dolak, orang kuala[2] – język austronezyjski używany w Indonezji, w rejonie nadbrzeżnym prowincji Riau i Jambi, oraz na wybrzeżu malezyjskiego stanu Johor[1].
Posługuje się nim 17,5 tys. osób. Jest rodzimym językiem ludu Orang Kuala (zwanego również Desin Dola’)[1]. Jest znacznie zróżnicowany dialektalnie[3].
Należy do grupy języków malajskich, w klasyfikacji Ethnologue stanowi część tzw. makrojęzyka malajskiego[2]. Jest znacząco odrębny od pozostałych języków malajskich, wykazuje duże różnice na poziomie leksyki i fonologii. Przypuszczalnie w jego powstaniu wziął udział substrat wcześniejszych języków spoza tej grupy[4].
Został opisany w postaci list słownictwa i opracowania fonologicznego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Anderbeck 2012 ↓, s. 272.
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Duano, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Anderbeck 2012 ↓, s. 273.
- ↑ Anderbeck 2012 ↓, s. 273–274.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karl Anderbeck. The Malayic-speaking Orang Laut: Dialects and directions for research. „Wacana”. 14 (2), s. 265–312, 2012. DOI: 10.17510/wjhi.v14i2.64. ISSN 2407-6899. OCLC 8773625975. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).