Język mbati

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mbati
Obszar

Republika Środkowoafrykańska

Liczba mówiących

ok. 60 tys. (2010)[1]

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 mdn
IETF mdn
Glottolog mbat1248
Ethnologue mdn
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mbati, także isongo, issongo, lisongo, lissongo, songo[1] – język z rodziny bantu, używany w Republice Środkowoafrykańskiej w prefekturze Lobaye[1].

W klasyfikacji Guthriego[2][3] zaktualizowanej przez J.F. Maho język mbati zaliczany jest do języków ngondi grupy geograficznej języków bantu C a jego kod to C13[4].

Dialekty języka mbati to: bolemba, bonzio, bwaka i mbati, występujące w Mbaïki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Mbati, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2015-08-22] (ang.).
  2. Malcolm Guthrie: The classification of the Bantu languages. Oxford Univerrsity Press, 1948. [dostęp 2015-08-22]. (ang.).
  3. Malcolm Guthrie: Comparative Bantu: an introduction to the comparative linguistics and prehistory of the Bantu languages. Gregg Press, 1967-71. (ang.).
  4. Jouni Filip Maho: NUGL Online The online version of the New Updated Guthrie List, a referential classification of the Bantu languages. 2009-06-04. [dostęp 2015-08-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]