Język mija

mija
Obszar	Nigeria (stan Bauczi)
Liczba mówiących	30 000 (1995)
Pismo/alfabet	alfabet łaciński
Klasyfikacja genetyczna
	Języki afroazjatyckie; Języki czadyjskie; Języki zachodnioczadyjskie; Języki zachodnioczadyjskie B; Języki wardżi; (północne bauczi); Język mija;
Status oficjalny
Ethnologue	6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-3	mkf
IETF	mkf
Glottolog	miya1266
Ethnologue	mkf
WALS	miy
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mija (inaczej: mijawa, muja) – język afroazjatycki z zachodniej gałęzi języków czadyjskich, używany w Nigerii (obszar Ganjuwa, stan Bauczi). Najbliżej spokrewniony z językami wardżi (północne bauczi, B.2) – wardżi, diri, dżimbin, karija, tsagu (cziwogaj) i innymi^[2]^[3]^[4]. Posługuje się nim około 30 000 osób (dane z 1995 roku). Do zapisu używany jest alfabet łaciński^[1].

Grupa etniczna nazywa się vəne mi (nazwa oryginalna), mijawa^[5].

Dialekty[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się dialekty gala, fajszang, fursum, demszin, federe^[1]^[6].

↑ ^a ^b ^c Lewis M. P., Simons G. F., Fennig C. D.: Miya. A language of Nigeria. [w:] Ethnologue: Languages of the World (19th Edition) [on-line]. SIL International, 2016. [dostęp 2017-07-13]. (ang.).
↑ Bernard Comrie: Paul Newman: The World’s Major Languages. Wyd. Second Edition. London: Routledge, 2009, s. 619 — Table 36.1 The Chadic Language Family (Inventory and Classification). ISBN 0-203-30152-8. (ang.).
↑ Roger Blench: The Afro-Asiatic Languages. Classification and Reference List. P. 4—6. Roger Blench Website. Publications, 2006. [dostęp 2017-07-13]. (ang.).
↑ Lewis M. P., Simons G. F., Fennig C. D.: Afro-Asiatic. Chadic. West. B. B.2. [w:] Ethnologue: Languages of the World (19th Edition) [on-line]. SIL International, 2016. [dostęp 2017-07-13]. (ang.).
↑ Roger Blench: An Atlas of Nigerian Languages. 3rd Edition. P. 63. Roger Blench Website. Publications, 2012. [dostęp 2017-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-28)]. (ang.).
↑ Hammarström H., Forkel R., Haspelmath M., Bank S.: Language: Miya. [w:] Glottolog [on-line]. Max Planck Institute for the Science of Human History, 2016. [dostęp 2017-07-13]. (ang.).

Russel G. Schuh: A Grammar of Miya (University of California Publications in Linguistics, 130). Berkeley & Los Angeles: University of California Press, 1998, s. 414. (ang.).