Język mualang
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
40 tys. (2007) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mtd | ||
| IETF | mtd | ||
| Glottolog | mual1241 | ||
| Ethnologue | mtd | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język mualang – język austronezyjski, którym posługuje się lud Mualang w indonezyjskiej prowincji Borneo Zachodnie. Ma około 40 tys. użytkowników[1].
Dzieli się na dwa główne dialekty: mualang ili’, mualang ulu[2]. Jeden z języków ibańskich, jest blisko spokrewniony z językiem iban[3]. W porównaniu do iban nie wykazuje aż tak dużych wpływów języka malajskiego[4].
Został opisany w postaci opracowania gramatycznego z 1976 r.[5] oraz nowszej gramatyki z 2007 r.[6] Rozwija się forma pisana na bazie alfabetu łacińskiego[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tjia 2007 ↓, s. 1–3.
- ↑ Tjia 2007 ↓, s. 7.
- ↑ Tjia 2007 ↓, s. 6.
- ↑ Tjia 2007 ↓, s. 10–11.
- ↑ N. Lusia Pungak, Jeanne-Marie Pg.: Struktur bahasa Mualang: laporan penelitian. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, 1976. OCLC 220369683. (indonez.).
- ↑ Tjia 2007 ↓.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Mualang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Johnny Tjia: A grammar of Mualang: an Ibanic language of western Kalimantan, Indonesia. Utrecht: LOT, 2007, seria: LOT Dissertation Series 153. ISBN 978-90-78328-24-7. OCLC 181655633. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).