Język staroturecki
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|---|---|---|---|
|
{{{klasyfikacja}}} | |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | otk | ||
| IETF | otk | ||
| Glottolog | oldu1238 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język staroturecki (tur.: Göktürkçe) – nazwa używana w odniesieniu do najstarszego etapu rozwoju języka tureckiego, który stanowił część archaicznej ery ewolucji języka. Jest to to najstarszy zaświadczony członek południowo-wschodniej gałęzi języków tureckich, która dała początek ujgurskiemu oraz czagatajskiemu. Istnieje wiele zapisów w starotureckim, przy czym w większości z nich zastosowano zapis w piśmie orchońskim.
Porównanie z dzisiejszymi językami tureckimi
Poniższa tabela zestawia zapis słowny liczb od 1 do 10 w kilku językach turkijskich. W celu uwypukleniu różnic, dla wszystkich z nich zastosowano alfabet łaciński.
| Staroturecki | Współczesny turecki | Tuwiński | Kazachski | Kaszkajski | Krymczacki |
| Bir | Bir | Bir | Bir | Bir | Bir |
| Eki | İki | İyi | Yeki | İki | Eki |
| Üç | Üç | Üş | Üş | Üç | Üç |
| Tört | Dört | Dört | Tört | Dört | Dort |
| Beş | Beş | Beş | Bes | Beş | Beş |
| Altı | Altı | Aldı | Altı | Altı | Altı |
| Yeti | Yedi | Çedi | Jeti | Yedi | Yedi |
| Sekiz | Sekiz | Ses | Segiz | Sekiz | Sekiz |
| Tokuz | Dokuz | Tos | Toğız | Dokuz | Tokuz |
| On | On | On | On | On | On |