Język czagatajski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Obszar | Azja Środkowa, Chorasan, Turkmenistan, Indie | |
| Liczba mówiących | język wymarły (XX wiek) | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki uralo-ałtajskie *Języki tureckie **Języki ujgurskie ***Język czagatajski | |
| Pismo/alfabet | pierwotnie – odmiana perska pisma arabskiego; łacina | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| UNESCO | język martwy | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 | chg | |
| Kod ISO 639-3↗ | chg | |
| IETF | chg | |
| Glottolog | chag1247 | |
| GOST 7.75–97 | чаг 781 | |
| SIL | {{{sil}}} | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język czagatajski (nazwa własna: جغتای - Jaĝatāy) – wymarły język z grupy tureckich, który pełnił rolę lingua franca w Azji Centralnej w wiekach XIII – XIX naszej ery. Wywodzi się z języka staroujgurskiego, wzbogaconego słownictwem arabskim i perskim.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||
