Józef Witek
plutonowy | |
Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 sierpnia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
1 pułk lotniczy, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Józef Witek (ur. 21 kwietnia 1915 w Brzeszczach[1], zm. 15 sierpnia 1944) – plutonowy lotnictwa Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Józef Witek w momencie wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany i przydzielony do 1 pułku lotniczego. Po 17 września Józef Witek ewakuował się poprzez Rumunię i Francję do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł w czerwcu 1940 roku. Wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF 794534.
Po przejściu szkolenia w brytyjskiej szkole lotniczej został przeniesiony do 300 dywizjonu bombowego Ziemi Mazowieckiej. W 1944 roku zgłosił się na ochotnika do 1586 eskadry do zadań specjalnych, która dokonywała lotów nad Warszawę z dostawami dla walczących powstańców. Dnia 14 sierpnia 1944 roku załoga w składzie:
- piloci: kpt. Zbigniew Szostak, plut. Józef Bielicki
- nawigator: kpt. Stanisław Daniel
- radiotelegrafista: plut. Józef Witek
- bombardier: plut. Tadeusz Dubowski
- mechanik pokładowy: plut. Wincenty Rutkowski
- strzelec: plut. Stanisław Malczyk
wystartowała z lotniska w Brindisi we Włoszech. Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie samolot Liberator nr KG 890 został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła na spadochronach, ale z powodu zbyt niskiej wysokości lotu większość spadochronów nie otworzyła się. Lotnicy zginęli na miejscu roztrzaskując się o ziemię. Liberator został zestrzelony przez niemieckiego asa Luftwaffe Gustava Eduarda Fracsi.
Józef Witek pośmiertnie został awansowany na sierżanta i odznaczony Orderem Virtuti Militari. Wcześniej był odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Został pochowany na cmentarzu w Pogwizdowie. Po wojnie szczątki wszystkich członków załogi zostały przeniesione na cmentarz wojskowy w Krakowie.
Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji samolotu Liberator B-24 J znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gmina Brzeszcze , Józef Witek - nieznana historia brzeszczanina z Dywizjonu 305 [online], Gmina Brzeszcze [dostęp 2024-06-09] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Podniebni bohaterowie Ziemi Bocheńskiej. bochenskie.republika.pl. [dostęp 2009-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-09)].
- Muzeum Powstania Warszawskiego LIBERATOR B-24 J
- Podoficerowie lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Podoficerowie Polskich Sił Powietrznych
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Uczestnicy alianckich lotów bojowych i transportowych do powstania warszawskiego
- Polscy piloci bombowi
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 1944
- Żołnierze Dywizjonu 300