Jacek Głowacz
Data urodzenia |
18 września 1951 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
samorządowiec, przedsiębiorca, nauczyciel |
Alma Mater |
Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu |
Stanowisko |
członek zarządu województwa pomorskiego (2002–2006) |
Partia |
Jacek Marian Głowacz (ur. 18 września 1951 w Wierzbie[1] lub w Lublinie[2]) – polski samorządowiec, przedsiębiorca i nauczyciel, zawodnik i sędzia piłki ręcznej, w latach 2002–2006 członek zarządu województwa pomorskiego II kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo mieszkał w Wierzbie, w 1957 przeprowadził się z rodzicami do Cieplewa[2]. W 1965 ukończył szkołę podstawową w Łęgowie, następnie został uczniem technikum mechaniczno-elektrycznego w Gdańsku[1][2]. W latach 1965-1972 był zawodnikiem piłki ręcznej w Wybrzeżu Gdańsk (przede wszystkim w drużynie juniorskiej)[2]. Od 1971 pracował jako elektromontażysta i serwisant w Zakładach Aparatury Okrętowej w Sopocie, w latach 1976-1982 w ośrodkach sportu i rekreacji w Pruszczu Gdańskim i Kartuzach. Od 1977 studiował w Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu[1][2]. Tam w 1981 uzyskał tytuł magistra sportu i trenera II klasy w piłce ręcznej[1][2]. W latach 80. pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego i trener piłki ręcznej w Wybrzeżu Gdańsk[1][2]. W tym okresie działał także w NSZZ „Solidarność”[3].
W latach 90. zajął się prowadzeniem przedsiębiorstwa eksportującego zabawki (z tym okresem wiążą się bankructwo oraz objęcie postępowaniem komornika[3]). W latach 1999-2000 odbył studia podyplomowe z ekonomii i zarządzania na Politechnice Gdańskiej oraz kursy menedżerskie i z zarządzania opieką zdrowotną[1][1]. Wieloletni działacz sportowy, m.in. członek organów Związku Piłki Ręcznej w Polsce[4] oraz przewodniczący komisji rewizyjnej Pomorskiego Okręgowego Związku Koszykówki (z rekomendacji Gryfa Tczew), a także sędzia tej dyscypliny sportowej[5].
Od 1999 działał w Stronnictwie Narodowym[4], następnie w Lidze Polskich Rodzin. Z jej ramienia w 2001 kandydował do Sejmu[6], a w 2002 uzyskał mandat w sejmiku pomorskim[7]. 2 grudnia 2002 został powołany na członka zarządu województwa pomorskiego[8], odpowiedzialnego za politykę społeczną[3]. Zakończył pełnienie funkcji wraz z upływem kadencji zarządu 27 listopada 2006. W związku z wejściem do koalicji wbrew partyjnym rekomendacjom został wykluczony z klubu LPR, podjął jednocześnie współpracę z Platformą Obywatelską. W 2006 z ramienia PO bez powodzenia ubiegał się o reelekcję[9], później nie kontynuował działalności politycznej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
- ↑ a b c d e f g Henryk Majewski Złota siódemka, wyd. Oficyna Gdańska, Gdańsk 2016, s. 173.
- ↑ a b c Krzysztof Katka, Dariusz Janowski: Komornik u wicemarszałka. trojmiasto.pl, 27 stycznia 2003. [dostęp 2022-07-12].
- ↑ a b Sportowiec z Ligi. wyborcza.pl, 2 grudnia 2002. [dostęp 2022-07-12].
- ↑ Zbigniew Bucki: Tczew stać na I ligę – uważa Jacek Głowacz, członek Zarządu Województwa Pomorskiego. naszemiasto.pl, 9 lutego 2004. [dostęp 2022-07-12].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2022-07-12].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2022-07-12].
- ↑ Uchwała nr 7/II/02 Sejmiku Województwa Pomorskiego z dnia 2 grudnia 2002 roku w sprawie wyboru Członka Zarządu Województwa Pomorskiego
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2022-07-12].
- Absolwenci Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Ludzie związani z Gdańskiem
- Politycy Ligi Polskich Rodzin
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Politycy Stronnictwa Narodowego (1989–2001)
- Polscy działacze sportowi
- Polscy nauczyciele wychowania fizycznego
- Polscy przedsiębiorcy XX wieku
- Polscy piłkarze ręczni
- Polscy sędziowie piłki ręcznej
- Radni sejmiku województwa pomorskiego
- Urodzeni w 1951