Przejdź do zawartości

Jacek Maziarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Maziarski
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1937
Świętochłowice

Data i miejsce śmierci

27 maja 2009
Podkowa Leśna

Poseł I kadencji Sejmu
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

Porozumienie Centrum

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Jacek Kazimierz Maziarski (ur. 20 stycznia 1937 w Świętochłowicach, zm. 27 maja 2009 w Podkowie Leśnej) – polski dziennikarz, publicysta i polityk, poseł na Sejm I kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1959 ukończył studia polonistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskał następnie stopień naukowy doktora nauk humanistycznych. Jako dziennikarz debiutował w 1957 na łamach „Tygodnika Powszechnego”. Pracował następnie w „Polityce” i warszawskiej „Kulturze”. Od lat 60. do początku lat 70. był członkiem Stronnictwa Demokratycznego[1], w latach 80. działał w „Solidarności”[2]. W stanie wojennym nie przeszedł weryfikacji dziennikarskiej, zamieścił wtedy w „Życiu Warszawy” ogłoszenie o treści „Szukam uczciwej pracy. Jacek Maziarski (…)”[3]. Był członkiem redakcji „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych”.

Po 1989 był zastępcą redaktora naczelnego „Tygodnika Solidarność” i jednym ze współzałożycieli Porozumienia Centrum. Zajmował też stanowisko szefa zespołu politycznego w administracji prezydenta RP. W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, wybranego z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum w okręgu podwarszawskim. Później wrócił do pracy w mediach, pełnił m.in. funkcję szefa Wiadomości w TVP1.

W 2006 prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4], a w 2009 pośmiertnie nadał mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą tego orderu[5]. Laureat Nagrody Kisiela w 1990.

W 2010 Fundacja Jacka Maziarskiego rozpoczęła przyznawanie Nagrody im. Jacka Maziarskiego[6].

Syn Kazimierza i Zofii[7]. Był wnukiem profesora Stanisława Maziarskiego i ojcem dziennikarza Wojciecha Maziarskiego. Pochowany na cmentarzu w Podkowie Leśnej[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oczarowani premierem. wyborcza.pl, 8 października 2007. [dostęp 2009-12-13].
  2. Jacek Maziarski zastąpi Elżbietę Kruk?. gazeta.pl, 21 czerwca 2007. [dostęp 2009-12-13].
  3. Argusowe spojrzenie, „Rzeczpospolita” z 31 stycznia 2004
  4. M.P. z 2006 r. nr 62, poz. 647
  5. M.P. z 2009 r. nr 62, poz. 819
  6. Dotychczasowi nominowani i laureaci nagrody im. Jacka Maziarskiego. jacekmaziarski.org, 27 października 2015. [dostęp 2019-05-23].
  7. Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-04-25].
  8. Pogrzeb Jacka Maziarskiego. newsweek.pl, 30 maja 2009. [dostęp 2021-04-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]