Jacopo Sansovino
Jacopo Sansovino (ur. 2 lipca 1486, zm. 27 listopada 1570) – włoski rzeźbiarz i architekt doby manieryzmu.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo terminował u rzeźbiarza Andrea Sansovino (stąd jego nazwisko). W 1505/1506 r. wraz z Giuliano da Sangallo udał się do Rzymu, gdzie prawdopodobnie poznał Donato Bramante, który właśnie w tym czasie na zlecenie Juliusza II rozpoczynał realizację projektu przebudowy Bazyliki Św. Piotra w Rzymie. Bramante wywarł duży wpływ na twórczość Sansovina. Po 1506 r. przez 20 lat pracował głównie we Florencji i w Rzymie. W 1527 r., po wybuchu Sacco di Roma Sansovino zbiegł do Wenecji, gdzie przebywał do końca swoich dni. W 1529 r. został mianowany głównym architektem Wenecji, funkcję tę sprawował ok. 40 lat. W dziełach architektonicznych i rzeźbiarskich Jacopo Sansovina są widoczne silne wpływy Michała Anioła.
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
Architektura[edytuj | edytuj kod]
- Biblioteka Marciana w Wenecji (pocz. bud. 1537 r.)
- Mennica La Zecca w Wenecji (pocz. bud. 1537 r.)
- Loggetta w Wenecji (pocz. bud. 1537 r.)
- Palazzo Corner w Wenecji (pocz. bud. 1537 r. lub 1545 r.)
Rzeźba[edytuj | edytuj kod]
- Mars i Neptun w Pałacu Dożów w Wenecji (czas powst. ostatnie lata działalności Sansovina)
- Alegoria Zbawienia w bazylice Św. Marka (1546 r./65 r.) - płaskorzeźba
- Bachus w Muzeum Narodowym w Bargello we Florencji (1511 r./18 r.)
- Nagrobek Antonio Orso i kardynała Giovaniego Michel w Rzymie
