Jacopo Zabarella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jacopo Zabarella (ur. 5 września 1533, zm. 15 października 1589 w Padwie) – włoski filozof renesansowy, logik, przedstawiciel arystotelizmu, kontynuator Pomponazziego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie szlacheckiej, kształcił się na Uniwersytecie w Padwie, gdzie uzyskał doktorat w 1553 roku. Jego nauczycielami byli: Francesco Robortello w kierunku nauk humanistycznych, Bernardino Tomitano – w kierunku logiki, Marcantonio Genua z dziedziny fizyki i metafizyki, Pietro Catena z zakresu matematyki[2].

Pierwszym opublikowanym dziełem była Opera Logica (Wenecja 1578) – dzieło, które dedykowane zostało królowi Stefanowi Batoremu.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Opera Logica (1578)
  • Tabula logicae (1580)
  • In duos Aristotelis libros Posteriores Analyticos comentarii (1582)
  • De doctrinae ordine apologia (1584)
  • De rebus naturalibus libri XXX (1590).
  • In libros Aristotelis Physicorum commentarii (1601)
  • In tres libros Aristotelis De anima commentarii (1605)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

w języku polskim
w języku angielskim

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]