Jaguarundi amerykański
| Herpailurus yagouaroundi[1] | |
| (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
|---|---|
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | żyworodne |
| Infragromada | łożyskowce |
| Rząd | drapieżne |
| Rodzina | kotowate |
| Podrodzina | koty |
| Rodzaj | Herpailurus Severtzov, 1858 |
| Gatunek | jaguarundi amerykański |
| Synonimy | |
| |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Jaguarundi amerykański[3], jaguarundi[4] (Herpailurus yagouaroundi) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). W porównaniu do innych przedstawicieli podrodziny kotów ma bardziej spiczasty pysk, proporcjonalnie dłuższy tułów i krótsze nogi. Jego zasięg obejmuje tereny od Paragwaju aż po południowo-wschodnią część Stanów Zjednoczonych.
- Długość tułowia
Około 65 cm
- Długość ogona
Około 45 cm
- Pożywienie
Jaguarundi żywi się małymi ssakami, stawonogami, ptakami, oposami, owocami, również królikami, pancernikami i małpami[5].
- Wygląd ogólny
Jaguarundi jest umaszczony jednolicie, ma futro koloru rdzawego, szarego lub czarnego. Charakterystyczna jest jego sylwetka przypominająca nieco łasicę. Głowę ma niewielką, spłaszczoną, uszy małe i okrągłe, a jego ogon jest długi.
- Dojrzałość płciowa
Prawdopodobnie 2 lata.
- Rozród
Ciąża trwa około 70 dni. Rodzą się 2, czasem 3 cętkowane młode. Cętki szybko znikają. Kocięta zaczynają jeść stały pokarm w wieku 6 tygodni[5].
- Biotop
Zamieszkuje obrzeża lasów deszczowych, gęste zarośla położone najczęściej w pobliżu wody i jałowe suche obszary.
- Tryb życia
Wydaje się prowadzić bardziej dzienny tryb życia.
- Status
Nie poluje się na niego ze względu na futro nienadające się do obróbki, lecz z powodu wycinek lasów deszczowych można by mu nadać status bliskiego zagrożeniu. Wymaga to jednak większej ilości danych.
Podgatunki
- Herpailurus yaguarondi armeghinoi – zachodnia Argentyna
- Herpailurus yaguarondi carcomitli – południowy Teksas i Meksyk
- Herpailurus yaguarondi eyra – Brazylia, Paragwaj i Argentyna
- Herpailurus yaguarondi fossata – Meksyk i Honduras
- Herpailurus yaguarondi melantho – Peru i Brazylia
- Herpailurus yaguarondi panamensis – Nikaragua i Ekwador
- Herpailurus yaguarondi tolteca – Arizona i Meksyk
- Herpailurus yaguarondi yaguaroundi – Gujana i Amazonia
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Herpailurus yagouaroundi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ A. Caso, T. de Oliveira, S.V. Carvajal, Herpailurus yagouaroundi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-06-30] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 137. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 111, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b „Wielkie koty. Królewskie stworzenia dzikiego świata.”
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Puma yagouaroundi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 8 grudnia 2007]
- „Wielkie koty. Królewskie stworzenia dzikiego świata” konsultacja naukowa Dr John Seidensticker i Dr Susan Lumpkin Elipsa Warszawa 1992