Przejdź do zawartości

Jan (Smirnow, arcybiskup riazański)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan
Joann Smirnow
Arcybiskup riazański i zarajski
ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data urodzenia

24 sierpnia 1844

Data i miejsce śmierci

14 października 1919
Riazań

Miejsce pochówku

Riazań

Arcybiskup riazański i zarajski
Okres sprawowania

1917–1919

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia riazańska i zarajska

Śluby zakonne

13 września 1901

Diakonat

do 1883

Prezbiterat

2 maja 1883

Chirotonia biskupia

28 kwietnia 1902

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 kwietnia 1902

Miejscowość

Petersburg

Miejsce

Sobór św. Izaaka

Konsekrator

Antoni (Wadkowski)

Współkonsekratorzy

Teognost (Lebiediew), Arseniusz (Briancew), Tichon (Troicki-Doniebin), Tichon (Nikanorow), Konstantyn (Bułyczow)

Jan, imię świeckie Joann Ksienofontowicz Smirnow (ur. 12 sierpnia?/24 sierpnia 1844, zm. 14 października 1919 w Riazaniu) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kapłana służącego w eparchii włodzimierskiej. W 1863 ukończył seminarium duchowne we Włodzimierzu, zaś w 1867 – Petersburską Akademię Duchowną, gdzie uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych. Po uzyskaniu dyplomu został zatrudniony jako wykładowca Pisma Świętego w seminarium duchownym w Riazaniu. W 1869 obronił dysertację magisterską.

Od 1875 był inspektorem seminarium w Riazaniu, zaś od 1883 do 1901 – jego rektorem. W związku z powierzeniem mu tego stanowiska 2 maja 1883 został wyświęcony na kapłana, a cztery dni później podniesiony do godności protoprezbitera. Był równocześnie przewodniczącym rady eparchialnej odpowiedzialnej za szkoły prowadzone przez administraturę. Ze stanowiska rektora odszedł w 1901 na własną prośbę. W tym samym roku, 13 września, złożył wieczyste śluby mnisze, zachowując dotychczasowe imię. Następnego dnia otrzymał godność archimandryty i został przełożonym monasteru Trójcy Świętej w Riazaniu.

28 kwietnia 1902, w soborze św. Izaaka w Petersburgu miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego eparchii kazańskiej i swijaskiej z tytułem biskupa czeboksarskiego. Następnie od 1904 do 1910 był biskupem połtawskim, zaś od 1910 do 1917 – ryskim i mitawskim. W 1912 otrzymał godność arcybiskupią. W kwietniu 1917 przeniesiony na katedrę riazańską. Uczestniczył w Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1917–1918. Zmarł rok później, po powrocie do Riazania.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]