Przejdź do zawartości

Jan Głuchowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Głuchowski
Ilustracja
Jan Głuchowski (2023)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1940
Stary Żylin

Profesor doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: finanse i prawo finansowe, prawo podatkowe, finanse międzynarodowe
Alma Mater

Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Sopocie

Doktorat

1965
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Habilitacja

1970
Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Sopocie

Profesura

1977

Nauczyciel akademicki
uczelnia

m.in. Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Wyższa Szkoła Bankowa w Toruniu

Ambasador RP w Bangladeszu
Okres spraw.

1991

Poprzednik

Edward Baradziej

Następca

Piotr Opaliński

Jan Józef Głuchowski (ur. 16 marca 1940 w Starym Żylinie) – polski ekonomista i prawnik, specjalizujący się w finansach międzynarodowych, prawie finansowym i prawie podatkowym, a także pisarz i dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1957 roku ukończył Liceum im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie i podjął studia na Wydziale Transportu w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie. Ukończył je w 1962 i podjął pracę na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK) w Toruniu. Stopień doktora uzyskał na UMK w 1965, tematem jego rozprawy były Lokaty budżetowe w Polsce Ludowej, a promotorem Zbigniew Jaśkiewicz. Habilitację uzyskał w 1970 w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie, na podstawie rozprawy Wewnętrzny kredyt publiczny w budżetach europejskich państw socjalistycznych. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał na UMK w 1977, a tytuł profesora zwyczajnego nauk prawnych w 1986.

W latach 1976–1978 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji UMK, od 1984 do 1988 roku był dyrektorem Instytutu Administracji i Zarządzania, a 1988 do 1990 prorektorem UMK. W latach 1990–1991 kierował Katedrą Prawa Finansowego na Wydziale Prawa i Administracji, a potem Katedrą Zarządzania Finansami na Wydziale Ekonomii i Zarządzania UMK.

Pracował też na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie był kierownikiem Katedry Prawa Finansowego. W latach 1998–1999 był prorektorem Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, a w latach 2000–2013 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu, gdzie nadal pełni funkcję dyrektora Instytutu Ekonomii i Finansów. Pracuje też w Katedrze Prawa Międzynarodowego i Prawa Unii Europejskiej na Akademii Leona Koźmińskiego.

Za działalność dydaktyczną i naukową był kilkukrotnie wyróżniany nagrodami Rektora UMK oraz dwukrotnie nagrodą Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego. W latach 1979–1991 był członkiem Rady Naukowej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W 1991 odbył staż w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz piastował w tym roku stanowisko ambasadora RP w Bangladeszu[1].

Oprócz publikacji prawniczych tworzy literaturę beletrystyczną, jest autorem powieści historycznych Król szulerów i Ostatnia gra SS-gruppenführera.

Został członkiem rady naukowej czasopisma „Bank i Kredyt[2].

Jest ojcem Piotra Głuchowskiego[3].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Beletrystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. prof. dr hab. Jan Głuchowski, prof. zw [online], kul.pl [dostęp 2020-05-31] (pol.).
  2. Bank i Kredyt [online], bankikredyt.nbp.pl [dostęp 2023-02-03].
  3. Metoda Głuchowskiego. Reporter "GW" zarabiał kokosy na zmanipulowanych tekstach [online], Press.pl [dostęp 2024-07-20] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945-2004. Materiały do biografii. Sławomir Kalembka (red.). Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 224-225. ISBN 83-231-1988-0.
  • Prof. zw. dr hab. Jan Głuchowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-12-12].