Jan Maron
| Maronicki patriarcha Antiochii | |
 Wyobrażenie z ikony prawosławnej | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
707 |
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | |
Święty Jan Maron (arab. يوحنا مارون, Yūḥannā Mārūn, łac. Ioannes Maronus; ur. 628 w Sarmin, zm. 707 w Kafr Hajj) – syryjski mnich, pierwszy maronicki patriarcha Antiochii. Uznawany za świętego zarówno w Kościele maronickim, jak i rzymskokatolickim. Jego wspomnienie przypada na 2 marca. Zmarł i został pochowany w Kafr Hajj niedaleko Al-Batrun w Libanie.
Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Jan urodził się w Sarmin, mieście położonym na południe od Antiochii[1]. Był synem Agatona i Anohamii. Nosił przydomek Sarumita, ponieważ jego ojciec był rządcą miasta Sarum. Jego dziadek ze strony ojca, książę Alidipas był siostrzeńcem Karlomana, króla frankijskiego i rządcą Antiochii. Jan kształcił się w Antiochii i klasztorze św. Marona, studiując matematykę, nauki ścisłe, filozofię, teologię, filologię i święte pisma. Został mnichem w klasztorze, dodając do swojego imienia imię Maron, po świętym Maronie.
Jan Maron studiował grekę i patrologię w Konstantynopolu[1]. Był autorem pism na różnorodne tematy, takie jak nauczanie, retoryka, sakramenty, zarządzanie własnością Kościoła, techniki legislacyjne i liturgia. Ułożył modlitwę eucharystyczną, która wciąż nosi jego imię i jest używana w liturgii Kościoła maronickiego. Jako młody kapłan, Jan Maron angażował się w debaty z monofizytami. Znany jako nauczyciel i kaznodzieja, wyjaśniał doktrynę Soboru chalcedońskiego (który koncentrował się na podwójnej naturze Jezusa jako Boga i człowieka), napisał serię listów do wiernych przeciwko monoteletyzmowi, które przyjęli Beit-Marun, a następnie podróżował po Syrii, aby walczyć z herezjami.
Pierwszy patriarcha maronicki
[edytuj | edytuj kod]Patriarcha Antiochii, Anastazjusz II, zginął w 609 roku. W związku z trwającą wojną bizantyjsko-sasanidzką i powszechnymi niepokojami na tym obszarze, Konstantynopol zaczął mianować szereg tytularnych patriarchów[2]. Źródła maronitów podają datę wyboru Jana Marona na patriarchę Antiochii i całego Wschodu na 685 r.[2] Syryjski mnich otrzymał aprobatę papieża Sergiusza I i został pierwszym maronickim patriarchą.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Life of St. John Maron. St. John Maron Church. [dostęp 2020-02-08]. (ang.).
- ↑ a b Elias El-Hāyek. Struggle for Survival: The Maronites of the Middle Ages. „Conversion and Continuity”, 1990. Toronto: Pontifical Institute of Mediaeval Studies. (ang.).