Jan Morawski (oficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Morawski
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1867
Pokrówka

Data i miejsce śmierci

7 maja 1929
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Instytut Wojskowo Geograficzny

Stanowiska

szef wydziału

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska
I wojna światowa

Jan Emanuel Sylwester Morawski (ur. 2 stycznia 1867[a] w Pokrówce, zm. 7 maja 1929 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we wsi Pokrówka, w ówczesnej guberni chełskiej[1], w szlacheckiej rodzinie Jana i Stanisławy z Hassewiczów[4]. Kształcił się w szkole realnej w Łowiczu[1]. Od 1886 służył w Armii Imperium Rosyjskiego. W 1889, w stopniu podporucznika, ukończył Wojskową Szkołę Topografów w Petersburgu[1][4]. Uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905[1].

W czasie I wojny światowej służył w zarządzie pomiarów na stanowisku komendanta oddziału[1]. W 1917 przez miesięcy przebywał na froncie północnym[2] i został mianowany na stopień pułkownika[1]. W grudniu tego roku wrócił na front rumuński[2]. W lutym 1918 wstąpił do Oddziału Polskiego w Odessie, w którym był między innymi zastępcą dowódcy pułku strzelców[1]. Po rozwiązaniu formacji w Odessie pełnił służbę w ukraińskim głównym zarządzie geodezji w Kijowie[1].

W styczniu 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika i przydzielony na stanowisko komendanta Oficerskich Kursów Mierniczych. Szef Sekcji w Wojskowym Instytucie Geograficznym. Październik 1919 - luty 1920 Stacja Zborna w Warszawie, luty 1920 - czerwiec 1923 szef Sekcji Topograficznej Wojskowego Instytutu Geograficznego. W okresach 12 kwietnia 1919 - 13 czerwca 1919 i następnie od lipca 1920 - 1 października 1920 pełniący obowiązki szefa Instytutu Wojskowo Geograficznego. 29 maja 1920 zatwierdzony został z dniem 1 kwietnia tego roku, w stopniu pułkownika, w korpusie inżynierii i saperów, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[5]. Od 1 czerwca 1921 był oficerem korpusu geograficznego[6]. Z dniem 1 czerwca 1922 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu generała brygady, z prawem noszenia munduru[7]. Minister spraw wojskowych zatrzymał go jednak w służbie czynnej na rok[8][3]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady[9]. Mieszkał w Warszawie, gdzie zmarł 7 maja 1929[10]. Został pochowany w Łowiczu[8].

Jan Morawski od 1901 był żonaty z Aleksandrą Franciszką Kopystyńską. Nie mieli dzieci[8].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wg autorów Encyklopedii Wojskowej urodził się 15 stycznia 1867[1], natomiast Piotr Stawecki oraz Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski podali, że urodził się 2 stycznia 1867[2][3]. Zobacz daty nowego i starego porządku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Wojskowa 1935 ↓, s. 568.
  2. a b c Stawecki 1976 ↓, s. 721-722.
  3. a b Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 135.
  4. a b Stawecki 1994 ↓, s. 226.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 400.
  6. Spis oficerów 1921 ↓, s. 483.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 22.
  8. a b c Stawecki 1994 ↓, s. 227.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 25 marca 1930 roku, s. 97.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]