Jan Napora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Napora
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1894
Sokolniki

Data śmierci

4 sierpnia 1961

Poseł na Sejm PRL II i III kadencji
Okres

od 1957
do 1961

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Jan Napora (ur. 20 marca 1894 w Sokolnikach, zm. 4 sierpnia 1961) – polski hutnik i polityk ruchu ludowego, poseł na Sejm PRL II i III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława[1], uzyskał wykształcenie wyższe. Należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”, Stronnictwa Chłopskiego, Niezależnej Partii Chłopskiej i Stronnictwa Ludowego. W latach 1942–1945 był deportowany na roboty przymusowe w Niemczech. Od 1949 był prezesem Powiatowego Komitetu Wykonawczego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a od 1955 wiceprezesem Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego ZSL w Katowicach. Z ramienia SL, a następnie ZSL pełnił mandat radnego Powiatowej Rady Narodowej w Gliwicach. Pracował na stanowiskach dyrektora spółdzielni spożywców, prezesa Rady Nadzorczej Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” oraz dyrektora administracyjnego Instytutu Metali Nieżelaznych.

W 1957 i 1961 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Gliwice. Pracował w Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, zmarł w trakcie kadencji.

Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]