Jan Václav Stich

Jan Václav Stich
Giovanni Punto
Data i miejsce urodzenia	28 września 1746 ; Žehušice
Pochodzenie	czeskie
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1803 ; Praga
Instrumenty	róg
Gatunki	muzyka poważna, muzyka klasycystyczna
Zawód	kompozytor, waltornista, skrzypek
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Václav Stich, niem. Johann Wenzel Stich, także Giovanni Punto (ur. 28 września 1746 w Žehušicach, zm. 16 lutego 1803 w Pradze^[1]^[2]) – czeski kompozytor, waltornista i skrzypek.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako poddany w dobrach hrabiego Josepha Johanna von Thun, jego ojciec był stangretem^[1]. Dzięki protekcji hrabiego został posłany na naukę, uczył się gry na rogu u Josefa Matějki w Pradze, Jana Šindelářa w Monachium oraz Karla Houdka i Antona Josepha Hampla w Dreźnie^[1]^[2]. W latach 1763–1766 grał w kapeli hrabiego Thuna w Pradze^[1]^[2]. Zbiegł jednak ze służby i zaczął wieść żywot wolnego artysty^[1]^[2]. Po 1768 roku podróżował z koncertami po Europie, posługując się włoskim nazwiskiem Giovanni Punto^[1]^[2]. Od 1769 do 1774 roku grał w kapeli arcybiskupa-elektora Moguncji^[1]^[2]. W 1778 roku podczas występu w Paryżu spotkał W.A. Mozarta, który zachwycił się jego grą^[1]^[2]. W 1781 roku występował w kapeli dworskiej biskupa w Würzburgu, zaś w 1782 roku wyjechał do Paryża, gdzie został członkiem kapeli księcia d’Artois^[2]. Po wybuchu rewolucji francuskiej występował w paryskim Théâtre des Variétés-Amusantes^[2]. W 1799 roku wyjechał do Monachium, a rok później do Wiednia, gdzie poznał Ludwiga van Beethovena. Beethoven pod silnym wrażeniem umiejętności Sticha napisał dla niego Sonatę F-dur op. 17 na skrzypce i fortepian, którą wspólnie wykonali podczas koncertu 18 kwietnia 1800 roku^[1]^[2]. W 1801 roku osiadł w Pradze, koncertując sporadycznie z Janem Ladislavem Dusskiem^[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Uważany na najwybitniejszego waltornistę II połowy XVIII wieku, przyczynił się do spopularyzowania rogu jako instrumentu solowego^[1]. W jego grze ceniono czystość intonacji, piękny ton, niuanse w cantabile, łatwe operowanie wysokimi dźwiękami, a także oryginalną ornamentykę^[1].

Skomponował 11 koncertów na róg, 3 kwintety na róg, flet lub obój, skrzypce, fagot i wiolonczelę, 20 triów na 3 rogi, 56 duetów na 2 rogi, 6 triów na flet, skrzypce i fagot^[2]. Napisał podręcznik do gry na rogu (wyd. Paryż ok. 1798) i zbiór ćwiczeń na ten instrument (wyd. Paryż 1795, 2. wydanie 1800)^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 106–107. ISBN 978-83-224-0866-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3480–3481. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Jan Václav Stich – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 106–107. ISBN 978-83-224-0866-7.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3480–3481. ISBN 0-02-865530-3.

[1]

[2]