Jan ze Szczekocin (zm. 1433)

Jan ze Szczekocin
	Jan z Dębna, Jan Dębiński, Jan Szczekociński, Jan Szczekocki
	; Odrowąż
Rodzina	Odrowążowie
Data urodzenia	ok. 1370
Data śmierci	1433
Ojciec	Piotr z Dębna
Matka	Kenna z Dembna
Żona	Offka Eufemia Lanckorońska
Dzieci	Jan; Piotr; Dobiesław ;
Rodzeństwo	Kenna; Piotr ;

Jan ze Szczekocin, znany także jako Jan Szczekocki, Jan Szczekociński^[1], Jan z Dębna i Jan Dębiński^[2] (ur. ok. 1370, zm. 1433) – kasztelan zawichojski w latach 1407–1409, kasztelan wiślicki (1409–1410), kasztelan lubelski (1410–1433)^[2].

Życiorys

Pochodził z możnego rodu Odrowążów, jego ojciec, także kasztelan lubelski był właścicielem wsi Wojciechów koło Nałęczowa. W końcu XIV wieku, po zdobyciu przez Władysława Jagiełły zamku w Olsztynie (lub później, w 1406) został ustanowiony starostą olsztyńskim. Od 1409 pełnił urząd kasztelana wiślickiego, od 1410 lubelskiego, a w latach 1415-1419 starosty generalnego Wielkopolski^[3].

W 1410 podczas wielkiej wojny z zakonem krzyżackim był dowódcą oddziałów osłonowych na południowej granicy Polski. Wtargnęły tam wówczas wojska węgierskie króla Zygmunta Luksemburczyka, dowodzone przez Ścibora ze Ściborzyc (Polaka, wojewodę siedmiogrodzkiego), które złupiły ziemię sądecką (w tym Stary Sącz), ale w drodze powrotnej zostały rozgromione przez Jana ze Szczekocin już na terytorium węgierskim, pod Bardiowem^[3].

W roku 1413 reprezentował ród Odrowążów przy akcie unii horodelskiej, którą podpisał, przyjmując do herbu Odrowąż litewskiego bojara, Wyszegerda^[4]. Był również sygnatariuszem pokoju mełneńskiego w 1422 roku^[3].

Jan posiadał Szczekociny, sołectwo Bonowice, a także wsie: Kazimierza Wielka, Maszki, Małachów, Grabiec i Lusina^[2].

Życie prywatne

Był synem Piotra z Dębna herbu Odrowąż i Kenny z Dembna herbu Dąbrowa, miał dwójkę rodzeństwa, Kennę i Piotra. Około roku 1390 wziął ślub z Offką Eufemią Lanckorońską herbu Zadora, miał z nią trójkę dzieci; Jana, Piotra i Dobiesława^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ Pochodzenie i początek rodu Odrowążów, [w:] AntoniA. Rybarski AntoniA., Przegląd historyczny, t. 19, Cz. 1, qwdqwd, 1914, s. 1-21 .
↑ ^a ^b ^c ^d MarekM. Minakowski MarekM., Jan Dembiński z Dębna h. Odrowąż [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-07-27] .
↑ ^a ^b ^c Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
↑ WładysławW. Semkowicz WładysławW. (red.), Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie., t. V, Lwów: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1921, s. 57 .

[:3-1] Pochodzenie i początek rodu Odrowążów, [w:] AntoniA. Rybarski AntoniA., Przegląd historyczny, t. 19, Cz. 1, qwdqwd, 1914, s. 1-21 .

[:0-2] MarekM. Minakowski MarekM., Jan Dembiński z Dębna h. Odrowąż [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-07-27] .

[:1-3] Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.

[:5230-4] WładysławW. Semkowicz WładysławW. (red.), Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie., t. V, Lwów: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1921, s. 57 .

[1]

[2]

[3]

[4]