Jaskinia w Trzech Kopcach
49°43′59″N 18°59′08″E/49,733056 18,985556| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
1250[1] m |
| Głębokość |
28 m |
| Deniwelacja |
32,6 m |
| Wysokość otworów |
950 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
1946 |
| Odkrywca |
A. Jasiewicz |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) K.Bs – 04.10 |
Położenie na mapie gminy Brenna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
| 49°43′59″N 18°59′08″E/49,733056 18,985556
| |
Jaskinia w Trzech Kopcach (także Grota Klimczoka) – jaskinia osuwiskowa szczelinowa położona w masywie Trzech Kopców w Beskidzie Śląskim, trzecia[1] pod względem długości w polskich Karpatach fliszowych.
Jaskinia powstała na skutek popękania i rozsunięcia sztywnych mas piaskowców, budujących okoliczne grzbiety górskie. Wejście do jaskini, w postaci studni głębokiej na 4,3 m, znajduje się na wysokości ok. 1000 m n.p.m. w niewielkim leju, w starym bukowym lesie na południowych stokach Trzech Kopców. Jaskinia ma postać labiryntu rozwiniętych w kilku poziomach korytarzy i sal o łącznej długości 1250 m i deniwelacji 32,6 m. W jaskini utrzymuje się temperatura ok. 6 stopni Celsjusza[2].
Jaskinia w Trzech Kopcach została odkryta w 1946 przez A. Jasiewicza. Dojście do jaskini znajduje się niedaleko żółtego szlaku turystycznego biegnącego z Klimczoka na Błatnią lub szlaku czerwonego z Karkoszczonki na Klimczok[3]. Główny ciąg jaskini utworzony jest z szeregu szczelinowatych korytarzy wypełnionych rumoszem[4] oraz kilku większych sal typu zawaliskowego (Sala Zbójców, Sala Nietoperzy, Wysoka Komora, Strych, Sala Przedpokój, Komnata Chrystusa, Sala Ewy, Sala Kazików, Sala Końcowa). Część korytarzy tworzył zsuw, a część rotacja w płaszczyźnie horyzontalnej[2]. W niektórych miejscach spotyka się na ścianach utwory w kształcie grzybów, będące prawdopodobnie naciekami kalcytowymi.
W jaskini występują porosty. W 1954 opisano występowanie owadów trogloksenicznych. Zimują w niej nietoperze: gacki wielkouche, nocki wąsatki[2] oraz podkowce małe. Te ostatnie zaklasyfikowane jako gatunek ginący w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt[5].
Grotą Klimczoka, jak również jest nazywana Jaskinia w Trzech Kopcach, opiekuje się Klub Taternictwa Jaskiniowego „Speleoklub” Bielsko-Biała, który cyklicznie organizuje akcje sprzątania jaskini[5]. Obecnie Jaskinia w Trzech Kopcach jest pomnikiem przyrody nieożywionej[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Baza Obiektów Jaskiniowych Polskich Karpat Fliszowych. Speleoklub Bielsko-Biała. [dostęp 2017-08-24].
- ↑ a b c Jaskinia W Trzech Kopcach (Grota Klimczoka). www.sktj.pl. [dostęp 2009-07-08].
- ↑ Jaskinia na Trzech Kopcach w Beskidzie Śląskim. PolskieSzlaki.pl. [dostęp 2009-07-08].
- ↑ Jaskinia na Trzech Kopcach. odkryj.pl. [dostęp 2009-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2011)].
- ↑ a b Jaskinia w Trzech Kopcach (Grota Klimczoka). Speleoklub Tatrzański Zakopane, 2008-04-22. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-03)].
- ↑ Szczyrk – atrakcje – Grota Klimczoka. egory.pl. [dostęp 2012-05-14].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jaskinia W Trzech Kopcach (Grota Klimczoka). [w:] Epimenides – Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego pod patronatem KTJ PZA [on-line].
- Jaskinia w Trzech Kopcach. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy.