Przejdź do zawartości

Ja’akow Dori

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ja’akow Dori
‏יעקב דורי‎
Dan
Ilustracja
generał porucznik (raw alluf) generał porucznik (raw alluf)
Data i miejsce urodzenia

8 października 1889
Odessa

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 1973
Hajfa

Przebieg służby
Lata służby

1917–1921, 1929–1949

Siły zbrojne

 British Army
Hagana
Siły Obronne Izraela

Jednostki

Legion Żydowski (1917–1918)

Stanowiska

szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela (1948–1949)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna o niepodległość

Odznaczenia
Wojna o niepodległość Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Ja’akow Dori (hebr. ‏‏יעקב דורי‎‎, ur. 26 września?/8 października 1889 w Odessie, zm. 22 stycznia 1973 w Hajfie) – izraelski dowódca wojskowy w stopniu generała porucznika (raw alluf), oficer dyplomowany Sił Obronnych Izraela, w latach 1947–1949 pierwszy szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela.

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Ja’akow Dori urodził się jako Jakow Dostrowski w Odessie w Imperium Rosyjskim (obecnie Ukraina). Był synem Cwiego i Miriam Dostrowskich. Jego ojciec był lekarzem.

Po zamieszkach antyżydowskich w 1905 rodzina wyemigrowała do Palestyny, będącej wówczas częścią Imperium Osmańskiego. Ukończył szkołę średnią Hebrew Reali School w Hajfie[1].

Służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]
Generał Ja’akow Dori, 1948

Podczas I wojny światowej w 1917 Ja’akow Dori zaciągnął się do Legionu Żydowskiego w armii brytyjskiej. Od 1918 służył w brytyjskich siłach w Mandacie Palestyny. Wstąpił do żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana i przyjął pseudonim „Dan”. W 1920 zaangażował się w działania Hagany podczas arabskich rozruchów w Jerozolimie. Został za to w 1921 dyscyplinarnie zwolniony z brytyjskiej armii[2].

W 1926 ukończył studia inżynieryjne w Gandawie (w Belgii), po czym powrócił do Mandatu Palestyny. Został mianowany dyrektorem technicznym Agencji Żydowskiej i uczestniczył w zakładaniu osad żydowskich.

W 1929 ponownie wstąpił do żydowskich sił samoobrony i został dowódcą sił Hagany w Hajfie, a następnie szefem działu szkoleń na szczeblu krajowym. W latach 1939–1945 był szefem sztabu Hagany. Podczas II wojny światowej uczestniczył w opracowywaniu planów obrony społeczności żydowskiej na wypadek przełamania przez hitlerowców brytyjskiej obrony w Egipcie. Po wojnie podjął decyzję o reorganizacji rozproszonych sił Hagany na wzór armii, tworząc brygady i mniejsze jednostki wojskowe. W 1946 stanął na czele delegacji żydowskiej wysłanej do Stanów Zjednoczonych w celu zakupu broni.

Szef Sztabu Generalnego

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 16 czerwca 1947 objął funkcję szefa sztabu generalnego Hagany. Gdy podczas wojny o niepodległość w dniu 28 maja 1948 sformowano Siły Obronne Izraela, Dori został pierwszym szefem Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela. Pomimo swoich umiejętności był już jednak człowiekiem mocno schorowanym i 9 listopada 1949 ustąpił ze stanowiska, po czym odszedł do cywila.

Po odejściu z armii

[edytuj | edytuj kod]

Po odejściu z wojska Dori został mianowany przewodniczącym Rady Naukowej przy urzędzie premiera Izraela. Następnie, w latach 1952–1965 piastował funkcję przewodniczącego Instytutu Technion w Hajfie. Przez pewien czas pełnił również funkcję zastępcy burmistrza Hajfy. W 1959 został odznaczony Legią Honorową[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. David Tidhar: Ja’akow Dori. [w:] Encyclopedia of the Founders and Builders of Israel [on-line]. 1949. [dostęp 2011-04-25]. (hebr.).
  2. a b Biografia Jaakova Dori. [w:] Israel Defense Forces [on-line]. [dostęp 2011-04-25]. (hebr.).