Jérôme Lejeune
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
Jerome (Jérôme) Jean Louis Lejeune (ur. 13 czerwca 1926 w Montrouge, zm. 3 kwietnia 1994[1]) – francuski lekarz i genetyk, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Odkrywca etiologii zespołu Downa – trisomii chromosomu 21, doktor medycyny i doktor nauk Sorbony w Paryżu. Członek Papieskiej Akademii Nauk. Jan Paweł II mianował go pierwszym przewodniczącym Papieskiej Akademii Życia. Był też doradcą naukowym stowarzyszenia Laissez-les-vivre-SOS futures mères[2].
Stał na stanowisku, że ludzkie życie rozpoczyna się od momentu poczęcia i był przeciwnikiem aborcji. Kardynał Jean-Marie Lustiger nazywał go jednym z najżarliwszych obrońców życia[3].
Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego – 21 stycznia 2021 roku papież Franciszek zatwierdził dekret o heroiczności jego cnót, otwierając drogę do jego beatyfikacji[4].
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]Na początku swojej kariery zawodowej był pediatrą. Później znany z prac z dziedziny genetyki. Dokonał odkrycia etiologii zespołu Downa – trisomii chromosomu 21, za które to odkrycie w 1962 roku otrzymał nagrodę Fundacji Josepha P. Kennedy'ego[5]. Ponadto w 1963 opisał jako pierwszy zespół cri du chat, którego przyczyną okazała się delecja krótkiego ramienia 5 chromosomu. Czasami zespół ten nazywany był zespołem Lejeune'a. Odkrył ponadto związek pomiędzy niedoborem kwasu foliowego u kobiet ciężarnych a ryzykiem wystąpienia wad cewy nerwowej u płodu.
Jego odkrycia z dziedziny genetyki nabrały szczególnego znaczenia dla określenia statusu prawnego embrionów ludzkich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Le serviteur de Dieu Jérôme Lejeune (1926-1994). La France des Saints, 2012-03-05. [dostęp 2017-09-29]. (fr.).
- ↑ Office national de radiodiffusion télévision française: Avortement "Laissez-les vivre" professeur Lejeune. Institut national de l'audiovisuel, 1973-06-05. [dostęp 2017-09-21]. (fr.).
- ↑ Jan Paweł II, Wielki uczony i chrześcijanin XX wieku. List Jana Pawła II do arcybiskupów Paryża po śmierci prof. Jérôme'a Lejeune'a, w: L’Osservatore Romano, nr 5(163)/1994, s. 34.
- ↑ Nieugięty obrońca życia w drodze na ołtarze. Ojciec Święty uznał heroiczność cnót prof. Jérôme’a Lejeune’a [online], RadioMaryja.pl, 21 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
- ↑ Visit of the Joseph P. Kennedy, Jr., Foundation Awards recipients
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Zuchniewicz, „Lejeune. Pasja życia”. Apostolicum, 2007. ISBN 978-83-7031-583-2.
- Anne Bernet, Jérôme Lejeune. paris : Presses de la Renaissance, 2004. 509 p.-[16] p. de pl., 24 cm. ISBN 2-7509-0029-8.
- Embryon, Mon Amour – Jérôme Lejeune à Maryville, par Céline Soriac, coll. e/dite, février 2004.
- Le Professeur Lejeune, fondateur de la génétique moderne par Jean-Marie Le Méné, Editions Mame, 160 pages
- La vie est un bonheur, Jérôme Lejeune, mon père par Clara Lejeune Editions Critérion, 180 pages