Jerzy Andrzejewski (bibliotekarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Kazimierz Andrzejewski
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1944
Mianów

Data śmierci

11 lipca 2008

Miejsce spoczynku

Cmentarz na Mani w Łodzi

Zawód, zajęcie

bibliotekarz

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Złota Odznaka ZNP

Jerzy Kazimierz Andrzejewski[1] (ur. 25 grudnia 1944 w Mianowie, zm. 11 lipca 2008) – polski bibliotekarz, starszy kustosz dyplomowany, kierownik Oddziału Zbiorów Specjalnych i dyrektor Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wraz z rodziną przeniósł się do Łodzi w 1945. W 1964 zdał maturę w XVIII Liceum Ogólnokształcącym im. J. Śniadeckiego w Łodzi, następnie uczył się w Państwowym Studium Kulturalno-Oświatowym i Bibliotekarskim w Łodzi (1964–1966). W 1975 ukończył studia w Instytucie Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego, uzyskując w 1972 stypendium naukowe im. prof. Władysława Tatarkiewicza, przyznane przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich. W 1977 rozpoczął studia w zakresie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej w Studium Doktoranckim dla Pracujących w Instytucie Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie obronił w 1985 pracę doktorską pt. Biuro Badań Czytelnictwa Spółdzielni Wydawniczo–Oświatowej „Czytelnik” w Łodzi w latach 1945–1950. Model badań czytelnictwa w Polsce, napisaną pod opieką naukową Krzysztofa Migonia, i uzyskał stopień doktora[2].

Od 1966 pracował jako młodszy bibliotekarz w Oddziale Opracowania Zbiorów, a następnie w Oddziale Zbiorów Specjalnych w Bibliotece Uniwersytetu Łódzkiego. W 1970 uzyskał awans na bibliotekarza i w 1971 podjął pracę w Sekcji Rękopisów Oddziału Zbiorów Specjalnych (BUŁ). W 1974 został starszym bibliotekarzem, a w 1976 kustoszem. W 1979 został kierownikiem Sekcji Rękopisów oraz kustoszem dyplomowanym. W latach 1984–1987 pełnił funkcję wicedyrektora BUŁ, zostając jednocześnie w 1984 kierownikiem Oddziału Zbiorów Specjalnych. W latach 2000–2008 pełnił ponownie funkcję wicedyrektora BUŁ. Był członkiem: Kolegium Elektorów UŁ, Komisji ds. Gromadzenia i Uzupełniania Zbiorów BUŁ (od 1982), Senackiej Komisji ds. Rady Bibliotecznej BUŁ, ds. Awansów oraz przewodniczącym Komisji Zakupu i Komisji Selekcji BUŁ oraz przewodniczącego Komisji Archiwalnej[2].

Zawodowo zajmował się również ekspertyzami w zakresie ochrony zbiorów (problematyka kwaśnego papieru) m.in. dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Pracował jako adiunkt w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze oraz w Katedrze Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej na Uniwersytecie Łódzkim (od 1975). Ponadto wykładał na kursach dla bibliotekarzy szkolnych (1975) i dla polonistów–bibliotekarzy (1976) prowadzonych przez Instytut Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Ośrodku Kształcenia w Poddębicach. Wykładał także w Centrum Szkolenia Nauczycieli w Piotrkowie Trybunalskim i w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu[2].

Był członkiem Okręgu Łódzkiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (od 1965), w ramach którego należał do Komisji Rewizyjnej Okręgu Łódzkiego (1972–1975), Zarządu Okręgu (1975–1978 i 1997–2002), a także był: przewodniczącym Okręgowego Sądu Koleżeńskiego (1981–1985, 2002–2005, 2005–2008), przewodniczącego Komisji Wydawniczej przy Zarządzie Okręgu (1993–1997), przewodniczącego Komisji Wydawniczej (1997–2002), oraz był członkiem Zarządu Oddziału w Łodzi (2002–2005, 2005–2008)[2]. Należał ponadto do Łódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Książki (od 1971), Związku Nauczycielstwa Polskiego, Polskiego Towarzystwa Bibliologicznego, Rady Naukowej Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju, Rady Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi, Komisji Wydawniczej przy Prezydencie m. Łodzi, Zarządu Łódzkiego Towarzystwa Przyjaciół WiMBP im. J. Piłsudskiego w Łodzi, Narodowego Komitetu „Błękitna Tarcza”, Komitetu Redakcyjnego „Bibliofilska Mapa Łodzi”, Ogólnopolskiej Rady dla Ratowania Zbiorów Bibliotecznych, Komisji Normalizacji Bibliograficznej, Komisji Egzaminacyjnej dla Bibliotekarzy Dyplomowanych przy Ministrze Edukacji Narodowej i Komisji Kwalifikacyjnej Centrum Doskonalenia Nauczycieli[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Miał żonę Jadwigę i syna Jędrzeja. Został pochowany 17 lipca 2008 na cmentarzu na Mani w Łodzi[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Andrzejewski był autorem, współautorem lub redaktorem około 250 publikacji dotyczących m.in. z zakresu księgoznawstwa, bibliografii, edytorstwa, biografistyki, czytelnictwa, zbiorów specjalnych oraz związanych z historią Łodzi, w tym:

  • Żydzi w Łodzi (Łódź 1990);
  • Alfons Pellowski, Kultura muzyczna Łodzi do roku 1918 (Łódź 1994) – jako redaktor;
  • Łódź: album Bronisława Wilkoszewskiego po stu latach (Łódź 1995);
  • Henryk Grohman – mecenas i kolekcjoner (Łódź 2002);
  • Henryk Grohman (Łódź 2003);
  • Prof. dr Helena Więckowska jako rękopisoznawca. W: Helena Więckowska. 1897–1984 (Łódź 1988),
  • Helena Więckowska, Biblioteka Narodowa w moim życiu i wspomnieniach 1927–1980. W: Biblioteka Narodowa. Wspomnienia 1928–1980 (Warszawa 1988)[2].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ISNI 0000000035099435 A 3 J (1944-2008) [online], isni.oclc.org [dostęp 2024-03-10].
  2. a b c d e f g h i Marzena Kowalska, Przegląd Biblioteczny, „Jerzy Andrzejewski (1944–2008)”, 4, ISSN 0033-202X.