Przejdź do zawartości

Jerzy Dembicki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Dembicki
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1882
Königsfeld

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. k. Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

4 Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

p.o. dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Jerzy Dembicki także Dembicki de Wrocień[a] (ur. 8 grudnia 1882 w Königsfeld, zm. ?) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 grudnia 1882 w Königsfeld na Morawach, w rodzinie Adama (1849–1933), marszałka polnego porucznika cesarskiej i królewskiej Armii[2][3] i Berty z Winkowskich. Był młodszym bratem Adama (1881–1918), rotmistrza cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej[4].

Na stopień kadeta został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1901 i wcielony do Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 3 w Rzeszowie[5]. Na porucznika awansował ze starszeństwem z 1 listopada 1902[6], a na stopień nadporucznika ze starszeństwem z 1 maja 1909[7]. W latach 1910–1914 był komendantem pułkowego plutonu pionierów[8][9][10][11][12]. W szeregach macierzystego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[12], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[13][14]. Awans na rotmistrza otrzymał ze starszeństwem z 1 listopada 1914[13][14].

Na 30 kwietnia 1914 w kościele św. Marii Magdaleny we Lwowie zaplanowano jego zaślubiny z Hanką Wilczek, córką majora Aleksandra Wilczka także z rzeszowskiego pułku[15].

5 kwietnia 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia rotmistrza ze starszeństwem od dnia 1 listopada 1914[16] i przydzielony z dniem 1 listopada 1918 do 9 pułku ułanów[17]. W 1920 był dowódcą szwadronu zapasowego 9 puł. Na tym stanowisku 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[18]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 18 pułku ułanów[19]. W listopadzie tego roku został przeniesiony do 22 pułku ułanów[20]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 33. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[21]. Od 18 czerwca tego roku pełnił obowiązki dowódcy 4 pułku strzelców konnych w Płocku[22][23]. Z dniem 15 stycznia 1925 został zwolniony ze stanowiska i pozostawiony czasowo w dyspozycji MSWojsk.[24] W lutym tego roku został przydzielony z 4 psk do Komendy Uzupełnień Koni Nr 30 w Kielcach na stanowisko komendanta[25], a w maju 1925 przydzielony do Komisji Remontowej Nr 3 w Krakowie na stanowisko zastępcy przewodniczącego[26]. W 1926 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oodany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, a z dniem 30 listopada tego roku przeniesiony w stan spoczynku[27]. Mieszkał we Lwowie[28].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Od 1912 w ewidencji cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej figurował jako „Georg Dembicki Edler von Wrocień”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 406, 425.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-03]..
  3. ↑ Kolekcja ↓, 35.
  4. ↑ Kolekcja ↓, 140–149.
  5. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 548, 583.
  6. ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 554.
  7. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 394.
  8. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 414.
  9. ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 419.
  10. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 425.
  11. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 396.
  12. ↑ a b c Schematismus 1914 ↓, s. 337.
  13. ↑ a b Ranglisten 1916 ↓, s. 126.
  14. ↑ a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 405, 428.
  15. ↑ Vermählung. „Welt Blatt”. Nr 97, s. 6, 29 kwietnia 1914. (niem.). 
  16. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 43 z 17 kwietnia 1919, poz. 1386.
  17. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 45 z 26 kwietnia 1919, poz. 1479.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 30 czerwca 1920, s. 518.
  19. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 261, 596.
  20. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 130 z 9 listopada 1921, pkt 3.
  21. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 154.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 660, 676.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 588, 598.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 stycznia 1925, s. 29.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 lutego 1925, s. 67.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 13 maja 1925, s. 250.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 28 października 1926, s. 384.
  28. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 891.
  29. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 394.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Dembicki&oldid=68659992”