Jerzy Gizella

Jerzy Gizella (ur. 23 stycznia 1949 w Krakowie) – polski poeta, krytyk literacki, tłumacz.

Życiorys

Syn prawnika Edmunda Gizeli i Janiny z Błaszkiewiczów. W latach 1963–1967 uczęszczał do V LO w Krakowie. Absolwent filologii polskiej (1973), doktor nauk humanistycznych (studia doktoranckie z zakresu psychologii) Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1982–1986 pracownik naukowy w Zakładzie Psychologii Ogólnej Instytutu Psychologii UJ. W 1986 wyjechał do Francji, a w 1987 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Od 2004, po powrocie do Krakowa, jest wykładowcą psychologii na Wydziale Nauk o Rodzinie i na Wydziale Zdrowia i Nauk Medycznych w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.

Jako poeta debiutował w 1969 na łamach katowickiego pisma „Poglądy”. W 1972 jego wiersze ukazały się w wydanym w Krakowie almanachu Tylicz. Był współtwórcą i pomysłodawcą nazwy grupy poetyckiej „Tylicz”. Po studiach pracował w popularnym dzienniku popołudniowym „Echo Krakowa”, a na emigracji współpracował z miesięcznikiem „Kontakt” (Paryż), „List Oceaniczny” (Toronto), „Przegląd Polski” – dodatek kulturalny „Nowego Dziennika” (Nowy Jork). Jego teksty można przeczytać na łamach sopockiego „Toposu”, warszawskich „Nowych Książek”. Swoje wiersze wielokrotnie drukował na łamach miesięcznika „Twórczości”.

Związany jest ze Stowarzyszeniem Pisarzy Polskich.

Publikacje książkowe

• Obustronne milczenie (1977)
• Gorzko (1979)
• Szkoła winowajców (1980)
• Wiersze wybrane (1997)
• Sąsiad marnotrawny (1998)
• Wpadanie (1999)
• Nocna straż (2001)
• Odrywanie Ameryki (2001)
• Weterani wojny trojańskiej (2002)
• Pisarze i kopiści: z notatnika recenzenta (2003)
• Pożegnanie z uproszczeniami: recenzje i szkice (2003)