Jerzy Gołębiowski (historyk)
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Profesor nauk humanistycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1976 |
Habilitacja |
1990 |
Profesura |
2001 |
Jerzy Stanisław Gołębiowski (ur. 10 kwietnia 1943 w Kielcach[1], zm. 3 listopada 2010 w Krakowie[1]) – polski profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Specjalizował się w historii gospodarczej międzywojennej Polski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1963 Technikum Ekonomiczne w Kielcach[1]. Następnie odbył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie[1]. Do grona jego nauczycieli należeli m.in. Józef Buszko, Marian Tyrowicz i Adam Przyboś[1]. W 1968 rozpoczął pracę na uczelni[2]. W 1976 obronił pracę doktorską; jego promotorem był Buszko[2]. W 1990 habilitował się na podstawie pracy pt. Przemysł wojenny w Polsce 1918-1939[2]. W 2001 został profesorem zwyczajnym[3].
Był autorem wielu naukowych opracowań z zakresu historii gospodarczej Polski okresu międzywojennego. Współredagował słownik biograficzny Kto był kim w II Rzeczypospolitej[4]. Należał do zespołów redakcyjnych „Studiów Historycznych” oraz „Studia Historica. Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”[4].
Należał do Komisji Historycznej krakowskiego oddziału PAN. Przez pewien czas był zastępcą dyrektora Instytutu Historii WSP[4]. Pełnił też m.in. funkcję II sekretarza OOP oraz członka Komitetu Uczelnianego PZPR[5]. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Odznaczony Nagrodą Ministra Sztuki, Medalem KEN i Złotym Krzyżem Zasługi[6]. Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. CCCI-1-9)[7].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Sektor państwowy w gospodarce Polski międzywojennej, PWN 1985.
- Przemysł wojenny w Polsce 1918 – 1939, Wyd. Nauk. WSP Kraków 1990 i Pionki „Pronit” 1993.
- COP Dzieje industrializacji w rejonie bezpieczeństwa 1922 – 1939, Wyd. Nauk. Akademii Pedagogicznej Kraków 2000.
- Kapitał państwowy w spółkach prawa handlowego u schyłku Drugiej Rzeczypospolitej, Wyd. Nauk. Akademii Pedagogicznej Kraków 2004.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Chrobaczyński 2011 ↓, s. 184.
- ↑ a b c Chrobaczyński 2011 ↓, s. 185.
- ↑ Prof. Jerzy Stanisław Gołębiowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-01-13] .
- ↑ a b c Chrobaczyński 2011 ↓, s. 186.
- ↑ Józef Hampel, Marian Różycki, Jan Szmyd, Podstawowa Organizacja Partyjna w latach 1961–1971, [w:] „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie”, Z. 46, Kraków 1973, s. 358, 360.
- ↑ Leksykon profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: 2006, s. 146.
- ↑ Lokalizator Grobów – Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. Jerzy Stanisław Gołębiowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-01-13] .
- Jacek Chrobaczyński , Prof zw. dr hab. Jerzy Gołębiowski (10 kwietnia 1943 – 3 listopada 2010), „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historica” (10), 2011, s. 184–187 .
- Członkowie Komitetów Uczelnianych PZPR
- Ludzie urodzeni w Kielcach
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Polscy historycy
- Sekretarze OOP PZPR
- Wykładowcy Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
- Pochowani na cmentarzu Prądnik Czerwony w Krakowie
- Urodzeni w 1943
- Zmarli w 2010
- Absolwenci Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie