Jerzy S. Sito

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Sito
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1934
Pińsk

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2011
Warszawa

Ambasador RP w Danii
Okres

od 20 kwietnia 1991
do 4 lutego 1997

Poprzednik

Janusz Roszkowski

Następca

Jan Górecki

Jerzy Stanisław Sito (ur. 8 listopada 1934 w Pińsku, zm. 4 stycznia 2011 w Warszawie[1]) – polski poeta, tłumacz, głównie sztuk Szekspira, dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Pińsku na Polesiu. Jego ojciec, Paweł Sito, został zamordowany w Katyniu, a rodzina zesłana w głąb Rosji. Do 1942 przebywał wraz z rodziną w Kazachstanie. Kolejnymi miejscami pobytu były Indie oraz Wielka Brytania. W Londynie uzyskał wykształcenie średnie, ukończył też studia inżynierii konstrukcyjnej na uniwersytecie w Hammersmith. Później rozpoczął pracę w biurze projektowym jako młodszy inżynier.

W 1954 nawiązał współpracę z polonijnym miesięcznikiem „Życie Akademickie”, gdzie opublikował swój debiutancki utwór Odloty. Należał do londyńskiej grupy poetyckiej Kontynenty. W 1959 powrócił do Polski i osiedlił się w stolicy. W latach 1961–63 był stałym współpracownikiem tygodnika „Polityka” jako recenzent teatralny.

W latach 1963–1989 pracował jako kierownik literacki teatrów: im. S. Żeromskiego w Kielcach, Klasycznego, Powszechnego, Narodowego i Ateneum w Warszawie. W 1967 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1968 za przekłady z języka angielskiego otrzymał Nagrodę im. Mariana Kistera, przyznawaną przez „Rój”. Pełnił liczne funkcje w Związku Literatów Polskich. Członek rady programowej warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej.

Grób Jerzego S. Sito na Starych Powązkach w Warszawie

Od 1974 był wiceprezesem Klubu Dramatopisarzy Polskich. W 1977 otrzymał Nagrodę Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka, a rok później nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekłady poezji angielskiej.

W 1976 podpisał Memoriał 101 wyrażający protest przeciw projektowanym zmianom w konstytucji PRL. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej. Był członkiem Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI), w latach 1979–1981 był wiceprezesem, a w 1981–1985 prezesem Międzynarodowego Komitetu Dramatopisarzy ITI.

Od 1990 przez rok był prezesem Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. W 1991 został mianowany ambasadorem Polski w Danii. Funkcję tę pełnił przez 6 lat. W latach 1997–1999 był wiceprezesem Polskiego PEN Clubu.

Zmarł w wieku 77 lat w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 168-2-14)[2].

Jego syn Paweł jest dziennikarzem związanym obecnie z radiem Tok FM, syn Jakub – historykiem sztuki.

Przekłady[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edyta Borkowska, Zmarł Jerzy S. Sito [online], rp.pl, 4 stycznia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2016-08-19].
  2. Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZKA SITO, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]