Jewgienij Tariejew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jewgienij Tariejew
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1895
Psków

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1986
Moskwa

Zawód, zajęcie

lekarz internista

Odznaczenia
Zasłużony Działacz Nauki RFSRR Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów

Jewgienij Michajłowicz Tariejew (ros. Евгений Михайлович Тареев, ur. 13 maja?/25 maja 1895 w Pskowie, zm. 17 sierpnia 1986 w Moskwie) – radziecki internista, Bohater Pracy Socjalistycznej (1965), uhonorowany tytułem „Zasłużony Działacz Nauki RFSRR” (1948).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1917 ukończył studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, od 1936 kierował działem chorób wewnętrznych 3 Moskiewskiego Instytutu Medycznego, a w 1951 1 Moskiewskiego Instytutu Medycznego, jednocześnie 1929-1951 kierował kliniką Instytutu Parazytologii Medycznej i Medycyny Tropikalnej. W 1943 napisał monografię Klinika Malarii, za którą trzy lata później otrzymał Nagrodę Stalinowską. Napisał ponad 700 prac naukowych, w tym 10 monografii. Zajmował się m.in. problemami hepatologii. W 1939 wraz z P. Siergiejewem jako pierwszy w ZSRR opisał epidemiczne zapalenie wątroby, rok później został współautorem pracy Żółtaczka wirusowa na temat etiologii wirusowego zapalenia wątroby. Poza tym zajmował się problemami nefrologii, w tym przewlekłą niewydolnością nerek, a także chorobami sercowo-naczyniowymi i chorobami ogólnoustrojowymi i chorobami tkanki łącznej. W 1948 opublikował monografię Choroba nadciśnieniowa. W 1948 został członkiem rzeczywistym Akademii Nauk Medycznych ZSRR. Za badania nad problemem amyloidozy w 1983 otrzymał Nagrodę Państwową ZSRR[1]. Wypromował 48 doktorów i 154 kandydatów nauk medycznych. Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Karola (Czechosłowacja), honorowym członkiem Towarzystwa Nefrologów i Internistów NRD i członkiem Światowego Towarzystwa Internistów. Mieszkał i pracował w Moskwie, gdzie zmarł i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]