Przejdź do zawartości

Jezioro Imielińskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Imielińskie
Jeziorko Imielińskie, Jezioro Ptasie
Ilustracja
Jezioro Imielińskie – widok w kierunku wschodnim
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Miejscowości nadbrzeżne

Ursynów

Morfometria
Powierzchnia

1,0726 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


140 m
120 m

Hydrologia
Rodzaj jeziora

wytopiskowe

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Imielińskie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Imielińskie”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Imielińskie”
Ziemia52°08′51″N 21°01′30″E/52,147500 21,025000

Jezioro Imielińskie[1] lub Jeziorko Imielińskie (dawna nazwa: Jezioro Ptasie[2]) – zbiornik wodny, wraz z otoczeniem objęty ochroną jako użytek ekologiczny w Warszawie, w dzielnicy Ursynów.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Jezioro znajduje się na obszarze MSI Stary Imielin. Jest ono unikatowym polodowcowym zbiornikiem wodnym na terenie Warszawy. Jego wiek szacuje się na około 200 tys. lat. Położone jest w niecce wyścielonej nieprzepuszczalnymi glinami po tzw. martwym lodzie, wypełnionej nawodnionymi piaskami. Średnicę jeziora można określić na ok. 120 do 140 m[3].

Usytuowane jest na Starym Imielinie między ulicami Makolągwy, Bekasów, rtm. Pileckiego, Zięby, Mewy, Łukaszczyka, Perkoza i Roentgena. Wpisuje się w ciąg powiązań ekologicznych między Lasem Kabackim, Skarpą Wiślaną, Potokiem Służewieckim i doliną Raszynki[4].

Zgodnie z ustaleniami w ramach Programu Ochrony Środowiska dla m.st. Warszawy na lata 2009-2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r. jezioro położone jest na terenie wysoczyzny i zasilane jest stale wodami podziemnymi. Odpływ natomiast ma formę cieku. Powierzchnia jeziora wynosi 1,0726 ha. Akwenowi towarzyszy mniejszy zbiornik – Staw przy jeziorze Imielińskim o powierzchni 0,1615 ha[5]. Jezioro leży na obszarze zlewni Kanału Grabowskiego, z którym połączenie następuje poprzez Kanał Imieliński[6].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 1993 wojewoda warszawski ustanowił użytek ekologiczny „Jeziorko Imielińskie” obejmujący obszar ponad 10 ha. W 1996 decyzja ta została uchylona przez Prezesa Rady Ministrów bez podania przyczyny. Otworzyło to drogę do intensywnego zabudowywania okolic jeziora przez deweloperów, co doprowadza do jego stopniowej degradacji. Jezioro stale wysycha, redukcji ulegają także flora i fauna znajdujące się w otulinie obszaru. Spowodowane jest to poprzez obniżanie poziomu wód gruntowych, które zasilają jezioro. W 2002 ustanowiono na terenie wokół jeziora użytek ekologiczny o powierzchni 3,95 ha rozporządzeniem nr 74 Wojewody Mazowieckiego (wraz z późniejszymi zmianami) z dnia 5 września 2002 r. (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego nr 242 z 2002 r., poz. 6179) z uwagi na konieczność ochrony miejsc rozrodu rzadkich gatunków ptaków[7].

Jezioro jest bardzo cennym przyrodniczo akwenem. Szuwary zarastające ponad połowę jego powierzchni spełniają rolę ostoi, miejsca żerowania i miejsca lęgowego licznych gatunków ptactwa wodnego, w tym gatunków objętych ochroną prawną[3]. Na terenie jeziora występują: perkozek, perkoz rdzawoszyi, zausznik, łabędź niemy, czernica, głowienka, błotniak stawowy, wodnik, wąsatka, kaczka krzyżówka, trzcinniczek[8], bączek, łęczak i płatkonóg szydłodzioby[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 110, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Jacek Nowicki, Pasmo Ursynów – Natolin, „Kronika Warszawy” (4/24), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 12, ISSN 0137-3099.
  3. a b Obiekty chronione. Dzielnica Ursynów m. st. Warszawy - Serwis www. [dostęp 2015-03-16]. (pol.).
  4. Ekolodzy chcą ratować Jeziorko Imielińskie. naukawpolsce.pap.pl, 21 grudnia 2004 r.. [dostęp 2013-09-15]. (pol.).
  5. Rada m.st. Warszawy: ZAŁĄCZNIK TEKSTOWY I TABELARYCZNY DO PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010 r.. [dostęp 2013-09-15]. (pol.).
  6. Jacek Skorupski: Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zachodniego pasma pyrskiego w rejonie ul. Poleczki położonego w dzielnicy Ursynów i Włochy miasta stołecznego Warszawy. Prognoza oddziaływania na środowisko. maj 2013. [dostęp 2020-04-22].
  7. Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy. Biuro Naczelnego Architekta Miasta, 2004. [dostęp 2013-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  8. Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy - Załącznik nr II.7. Biuro Naczelnego Architekta Miasta, 2004. [dostęp 2013-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  9. Urząd m. st. Warszawy: Użytek ekologiczny Jezioro Imielińskie. [dostęp 2013-09-12]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]